کارنامه (ماهنامه)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کارنامه ماهنامه‌ای ادبی بود که توسط موسسه فرهنگی کارنامه در ایران منتشر می‌شد. مجله کارنامه پس از 49 شماره با حکم شورای نظارت بر مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توقیف شد. نخستین سردبیر کارنامه هوشنگ گلشیری بود که تا زمان مرگ در سال 1379 عهده‌دار این سمت بود. پس از مرگ گلشیری یک شماره کارنامه با سردبیری نگار اسکندرفر (سلطانی) (خواهر پوری سلطانی و مدیر موسسه کارنامه) منتشرشد. پس از وی محمود دولت‌آبادی شماره دوازدهم را که ویژه گلشیری بود سردبیری کرد. از آن پس تا شماره آخر این مجله زیر نظر شورای سردبیری منتشر می‌شد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
کارنامه در سال 1376 از وزارت ارشاد مجوز انتشار دریافت کرد. نخستین شماره آن در پاییز 1377 آماده انتشار بود، اما وقوع قتل‌های زنجیره‌ای باعث شد تا انتشار آن به سال بعد موکول شود. بدین ترتیب شماره نخست کارنامه در تاریخ خرداد 1377 با سردبیری هوشنگ گلشیری منتشر شد.
منوچهر آتشی، عمران صلاحی، محمد محمدعلی و حافظ موسوی از جمله اعضای تحریریه کارنامه بودند.
کارنامه در کنار چاپ اشعار، داستان‌ها و مقالات نویسندگان داخل ایران بخش ویژه‌ای به نام ادبیات مهاجرت داشت که در آن آثار نویسندگان خارج از کشور را چاپ می‌کرد. [1]
جایزه شعر کارنامه همه ساله با دبیری حافظ موسوی و حضور منوچهر آتشی و جمعی از شاعران برگزار می‌شد که پس از تعطیلی مجله کارنامه، این مراسم متوقف شد.[2]
[ویرایش] جایزه‌های کارنامه
موسسه فرهنگی کارنامه دو جایزه ادبی داشت:
- جایزه شعر امروز ایران
- جایزه داستان کارنامه
[ویرایش] پانویس
- ^ به نقل از رادیو فردا و ادبستان به نقل از خبرگزاری ایرنا
- ^ به نقل از خبرگزاری ایسنا
