چیرو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چیرو روستای بزرگی از توابع بخش شیبکوه شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است.
چیرو روستای آبادی در ساحل خلیج فارس، در رأس بالدود بمسافت شش کیلومتر، و در جنوب شرقی روستای عرمکی بمسافت ۳۵ کیلومتر واقع شده‌است. ارتفاعش از سطح دریا در حدود پنجاه متر است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده چیرو
از شمال مرباغ، از جنوب خلیج فارس، از مغرب عرمکی واز سمت مشرق به کلات محدود می‌گردد.
[ویرایش] جمعیت
جمعیتش در حدود ۲۰۰ نفر است، که از نژاد عرب هستند. سکان این روستا تماماً از عرب هستند و به دو گروه تقسیم می‌شوند، گروهی از اهل سنت هستند، و گروه دیگر عرب شیعه هستند که از زمان خیلی دور از جزیره بحرین به این روستا آمده‌اند، این گروه شیعه (الشیعة البحارنه) نام دارند، یعنی آنهائیکه که از بحرین به اینجا مهاجرت کرده‌اند. روستا دارای: مسجد، آب انبار (برکه) برق، دبستان و دبیرستان است.
[ویرایش] پیشهٔ
پیشهٔ مردم روستا غواصی، ماهی گیری، صید مروارید، دامداری، و کشاورزی است.
[ویرایش] آثار
آثار قلعه بزرگی در روستا وجود دارد که مقر حاکم وقت بوده‌است، این قلعه در کرانه دریا قرار دارد.
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
|
|
 |
|---|---|
| ار میله | البهامنه | باوردان | بندر چارک | بوالعسکر | بو جبرائیل | باغوه | بوجراش | جادنی | جبریه | جزه | جفر طیور | چیرو | دهنو مراغ | دهنو میر | رستمی | دراویش | رستاق | سه کنار | سکروه | شیبکوه | طاحونه | طویری | عرمکی | علفدان | غدیر صابری | غدیر جبلی | کوغان | کلات | گرزه | گریشه | گلشن | لشتانی | لاور نادردون | مراغ | مقام (دهستان) | مرباغ | مکاحیل | نخل میر | نخیلوه | نخل خلفان | نخل جمال | |
