هفت (عدد)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هفت ورجاوند؛ عددی که در فرهنگ , ادبیات و تعالیم دینی بسیار مقدس و ستوده شده است و قرآن هم با یک هفت قسمتی ( سبع المثانی ) شروع به حمد و ستایش خدا کرده که به نظر مفسران این کتاب تمام قران یکجا در این سورهٔ هفت آیهای جمع شده است. بنا به انجیل خدا نیز در هفت روز زمین و متعلقات درونش را آفرید و در روز هفتم از کار خویش فارغ گشت . هفت آسمان را خدا آفرید و برای رسیدن به آستانش باید از هفت آسمان گذشت تا اجازهٔ حضورت در عرش الهی صادر گردد. عشق هم نیز هفت مرحله تا کمال جاوید آن دارد.
هفت شهر عشق را عطار گشت | ما هنوز اندر خم یک کوچهایم |
سلوک عارفان نیز شامل هفت پله است تا ملاقات خدا. در ادبات فارسی نیز هفت بسیار مورد توجه عنایت ادیبان بوده که نمونه اعلای آن در شاهنامه فردوسی در هفت خوان رستم پهلوان اسطورهای ایران است .
برای سفر به سرزمین های دور می بایست از هفت دریا عبور کرد.