هانری کربن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هانری کربن (زاده 1903-درگذشته 1979) فیلسوف، شرق شناس، ایران شناس و اسلام شناس فرانسوی و استاد دانشگاه سوربن پاریس بوده است. او بخشی از عمر خود را در ایران و خاورمیانه زندگی کرد.
[ویرایش] تحصیلات
وی در شاگرد فیلسوفان بزرگی از جمله ادموند هوسرل، ارنست کاسیرر، امیل بریه، اتین ژیلسون و لویی ماسینیون بوده است. همچنین او نخستین مترجم آثار مارتین هایدگر به فرانسوی است. همچنین بر زبان های آلمانی، عربی، سانسکریت مسلط بوده است.
[ویرایش] فعالیت های علمی
وی توسط استادش لویی ماسینیون با شهاب الدین سهروردی آشنا می‌شود و تمام مدت جنگ جهانی دوم را در کتابخانه‌ای در استانبول به مطالعه آثار سهروردی می پردازد.
وی استاد شیعه‌شناسی دانشگاه سوربن و مدیر بخش تحقیق در مدرسه عالی مطالعات (سوربن) و نیز مدیر بخش ایرانشناسی انجمن ایران و رانسه بوده است.
وی مدت 25 سال هر سال به ایران می آمد و با متفکرینی نظیر علامه طباطبایی، سید جلال الدین آشتیانی، «مهدی الهی قمشه ای»، «سید کاظم عصار» و سید حسین نصر به گفتگو درباره فلسفه اسلامی و بخصوص حکمت صدرایی می پرداخت. به تشویق او سید جلال الدین آشتیانی اقدام به گردآوری، تصحیح و انتشار کتب فلسفی سده‌های اخیر ایران پرداخت. وی غرب را با سهروردی و ملاصدرا آشنا ساخت به طوری که وی را برجسته‌ترین مفسر غربی حکمت معنوی ایران و فلسفه اسلامی دانسته اند.
[ویرایش] آثار
- 1- تاریخ فلسفه اسلامی(بخش نخست این کتاب توسط اسدالله مبشری به فارسی برگردانده شد و سپس متن کامل آن توسط جواد طباطبایی ترجمه شد. )
- 2- فلسفه ایرانی
- 3- فلسفه تطبیقی
- 4- اسلام ایرانی(چهار جلد)
