معاون نخست وزیر مالزی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
معاون نخست وزیر مالزی (به مالایی: تیمبالان پردانا منتری) دومین مقام سیاسی حایز اهمیت در کشور مالزی است. در تاریخ مالزی تا بحال نه نفر این مقام را در اختیار داشته‌اند.
چهارمین نخست وزیر مالزی، ماهاتیر محمد، در طول دوران خود مجموعا چهار معاون داشت. اولین معاون نخست وزیری که هنگام اشتغال در این مقام فوت کرد، دکتر اسماعیل عبدالرحمان بود و اولین معاونی که اخراج شد انور ابراهیم بود.
معاون کنونی نخست وزیر مالزی داتو سری نجیب تون رزاق است که پسر دومین نخست وزیر مالزی تون عبدالرزاق می‌باشد.
با وجود این‌که از ابتدای استقلال مالزی تا کنون همیشه کسی این مقام را در اختیار داشته است، این مقام در قانون اساسی مالزی ذکر نشده و از همین رو نخست وزیر می‌تواند از داشتن معاون خودداری کند. در ضمن هیچ قانونی مبنی بر این‌که نمی‌توان در عین حال دو معاون داشت نیز وجود ندارد. (در سنگاپور قبلا این اتفاق افتاده است، یعنی نخست وزیری در عین حال بیش از یک معاون داشته است).
تون عبدالرحمان،اولین نخست وزیر مالزی بود، که رسم منصوب کردن معاونت نخست وزیری را آغاز کرد.
تا بحال تمامی معاونان نخست وزیری تاریخ مالزی از حزب امنو (سازمان ملی مالایی‌های متحد) بوده‌اند.
[ویرایش] فهرست معاونان نخست وزیر مالزی
تون عبدالرزاق (از 1957 تا 1970)
تون دکتر اسماعیل عبدالرحمان (از 1970 تا 1973)
تون حسین اون (از 1973 تا 1976)
تون دکتر ماهاتیر محمد ( از 1976 تا 1981)
تان سری موسا حیطام (از 1981 تا 1986)
تون غفار بابا (از 1986 تا 1993)
داتو سری انور ابراهیم( از 1993 تا 1998)
داتو سری عبدالله احمد بداوی (از 1999 تا 2003)
داتو سری نجیب تون رزاق (از 2004 تا کنون)
