محمدخان بلوچ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سردار محمد خان بلوچ شخصیتی معروف به حسب ونسب خود واز قبیله بزرگ بلوچستان. ایشان از بهترین سرداران نامی وارشد صاحب منصبان شاه طهماسب شاه صفوی وفرمانده کل کهکیلویه بودند. سردار بلوچ بطرفداری سلطنت شاه طهماسب (مخلوع) برخواسته جمعی از ایلات بختیاری و قشقائی ، ومتفرقه دیگر مرکب از سی هزار نفر جمع آوری نموده وبقصد تصرف اصفهان با قشون نادرشاه افشار جنگید، ولی در نهایت این جنگ از لشکر نادر شکست خرد.
[ویرایش] گرفتاری سردار محمد خان بلوچ
سردار لشکر نادرشاه که بنام سردار جلایر معروف بود، پس از دستگیری شیخ احمد مدنی وخراب وغارت کمشک وقلعه جات کهنه وکلات سرخ جناح وآبادیهای دیگر بطرف شیبکوه رهسپار شد. در هنگام عبور قشون سردار جلایر از منطقه چندین بار چریکهای شیخ محمد خان بستکی برای مدافعه ونجات شیخ احمد مدنی در گیر شده بودند، ولی چریکهای شیخ محمد خان که بیش از هزار سوار نبودند درمقابل سی هزار سوار لشکر انبوه جلایر کاری از پیش نبردند وسردار جلایر بالشکر سواره خود به شیبکوه رسانده وبه وسیله شیخ عبدالرحمن علاق ظابط بندر نخیلوه و شیبکوه سردار محمد خان بلوچ از جزیره کیش دستگیر نموده وباغل وزنجیر از طریق بندر عباس و کرمان به اصفهان برده واورا زندانی نموده. نادرشاه افشار نائب السلطنه وسپه سالار ایران درسال ۱۱۴۷ هجری قمری سردار محمد خان بلوچ از زندان بیرون آورده وپس از اینکه یک یک گناهان وی را شمرده وبرخ او کشیده دستور داد هر دو چشم او از حدقه بیرون آورند. با این وضع خواری وبدبختی سردار محمد خان بلوچ مرگ بر زندگی ترجیح میدهد ودر زندان خودکشی میکند.
[ویرایش] منبع
- محمدیان کوخردی، محمد، مشایخ مدنی، چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.