مجتهد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مجتهد (از عربی=کوشنده) کسی است که خود، بی نیاز از تقلید، بتواند احکام اسلام (شیعه) را درباره مسائل دینی استنباط کند. این کار مجتهد را "اجتهاد" میگویند. در مذهب سنت عنوان مجتهد نیست.
برای مجتهد شدن شخص باید مقدمات و درسهای سطح و درسهای خارج را نزد مجتهدان دیگر خوانده باشد و از حداقل یک مجتهد اجازه اجتهاد بگیرد.
مجتهدان معمولاً از روحانیان شیعه هستند ولی برای مجتهد بودن لازم نیست شخص حتما روحانی باشد.