فرهاد پنجم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فرهاد پنجم یا اشک پانزدهم یا فرهادک. شاه اشکانی. پس از پدرکشی با مادرش موزا بتخت نشست. در سکه‌هایش صورت وی و مادرش هر دو دیده میشود. از سکه‌های مزبور چنین استنباط میشود که سلطنت او از ۲ ق. م. تا ۴ م. بود و مورخان هم غالباً همین سالها را یاد کرده‌اند. پارتیها از فرهادک ناراضی بودند و یکی از جهات نارضامندی مزبور این بود که از ارمنستان صرف‌نظر کرد، در صورتی که از زمان مهرداد دوم دولت پارت نظر خاصی به این کشور داشت و میخواست آن را مانند سنگری در جلو روم در تحت نفوذ خود نگاه دارد. باری بجهات گوناگون وضع فرهادک در ایران مشکل شد و سرانجام شورشی برضد وی روی داد و پس از زدوخورد مختصری او را از سلطنت خلع کردند و کشتند. وی روی هم‌رفته پادشاهی نالایق و شخصاً عنصری فاسد بود. از لحاظ سیاست هم نخستین شاه این دورهٔ تاریخ بود که در برابر رومیها از ابهت دولت پارت کاست و از مسئلهٔ ارمنستان نیز صرف نظر کرد. واقعهٔ مهم زمان او تولد عیسی مسیح بود.
| سلف: تیرداد دوم |
شاه اشکانی | جانشین: اُرد دوم |
[ویرایش] منبع
تاریخ ایران باستان
