غلامحسین ساعدی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
غلامحسین ساعدی معروف به «گوهر مراد» متولد ۱۳۱۴ در تبریز یکی از بزرگترین نویسندگان معاصر ایرانی است. از داستان گاو او (در مجموعه عزاداران بیل)، فیلمی به همین نام ساخته شده‌است که موفقیتی جهانی یافت. وی در سال ۱۳۶۴ در پاریس درگذشت.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] داستان و رمان
- عزاداران بیل
- ترس و لرز
- گور و گهواره
- دندیل
- توپ
- واهمه‌های بی نام و نشان
[ویرایش] نمایشنامه‌ها
- «کار بافک‌ها در سنگر»
- «کلاتهٔ گل»
- «ده لال بازی (۱۰ نمایش تانتومیم)»
- «چوب به‌دست‌های ورزیل»
- "بهترین بابای دنیاً
- «پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت»
- «آی با کلاه آی بی‌کلاه»
- «خانه روشنی (پنج نمایشنامه)»
- «دیکته و زاویه (دو نمایشنامه)»
- «پرواربندان»
- «وای بر مغلوب»
- «ما نمی‌شنویم، (سه نمایشنامه)»
- «جانشین»
- «چشم در برابر چشم»
- «مار در معبد»
- «عاقبت قلم‌فرسایی (دو نمایشنامه)»
- «هنگامه آرایان»
- «ضحاک»
- «ماه عسل»
[ویرایش] فیلمنامه
- عافیتگاه
[ویرایش] تک نگاری
- ایلخچی
- خیاو یا مشکین شهر
- اهل هوا
