راهسرا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
راهسرا یا متل به اقامتگاهی در جاده‌های کرانه‌ای و کوهستانی و جنگلی و بیابانی گفته می‌شود که توقفگاه آن غالباً در دیدرس مسافران است.
پیشینه راهسراها به شیوه سنتی به زمانهای دور میرسد و کاروانسراها را می‌توان نیاکان راهسراهای نوین دانست. تاریخچه راهسرا به سبک نوین به دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده امریکا برمیگردد یعنی زمانی که دسته‌های خودروسوار در بزرگراه‌های آن کشور سرگردان میگشتند.
تفاوت راهسرا (متل) با مهمانخانه (هتل) بیشتر در اینست که در راهسراها نام و نشان مشتری تا اندازه زیادی برای صاحب اقامتگاه ناشناس میماند و اینکه جایگاه راهسراها معمولاً در کنار بزرگراه‌ها و جاده هاست به وارونه مهمانخانه‌ها که بیشتر در هسته‌های شهری قرار دارند. همچنین درهای راهسراها معمولاً رو به بیرون و به جاده باز می‌شود درحالیکه درها در یک مهمانخانه معمولاً به یک راهرو باز می‌شود.
بیشتر راهسراهای ایران در مسیر بزرگراه کرانه‌ای خزر قرار دارند و از نخستین راهسراها در ایران می‌توان از متل قو نام برد.
واژه راهسرا بجای متل از برابرنهاده‌های فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.
