دیر یاسین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دیر یاسین روستایی بود کوچک که بر بلندی های مشرف به بیت المقدس واقع شده بود و حدود 700 سال قدمت داشت. جمعیت این دهکده حدود 750 نفر بود که بیشتر اهالی آن به حرفه سنگبری مشغول بودند و سنگ آهک را استخراج کرده و به مناطق مختلف می فرستادند. بیشتر خانه های اعراب مقیم آن از برش های سنگین از سنگهای آهک ساخته شده بود که دارای سردر ها و ورودی های زیبایی بودند. متاسفانه زمین این دهکده درراه بین اورشلیم و تل آویو بود و طبق نقشه خصمانه ای که در جریان بود تمامی غیر یهودی ها میبایست این منطقه را ترک می کردند. اهالی دیر یاسین عربهایی بودند که با صلح و آرامش در آنجا زندگی می کردند و فقط به خاطر اینکه یهودی نبودنشان از خانه و کاشانه خود بیرون می شدند.
در ساعات نخستین بامداد روز 9 آوریل 1948 کماندوهای صهیونیست به دهکده دیر یاسین حمله بردند. جالب اینجاست که این دهکده بیرون از مواضعی قرار داشت که از طرف سازمان ملل با طرح و پشتیبانی انگلیس برای رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شده بود قرار داشت. تا بعد از ظهر همان روز بیشتر از 100 نفر از اهالی این روستا اعم از مرد و زن و کودک قتل عام شدند. درست یک ماه قبل از این حمله اهالی دیر یاسین با دهکده یهودی همسایه شان به اسم گیوات شائول قرارداد عدم تعرض امضا کرده بودند. بعضی از حملات از همین همسایگی بود و بقیه حملات از روستای یهودی نشین بیت عین کریم انجام گرفت. عامل و محرک اصلی این حمله دو دسته از جنایتکاران صهیونیست به نام های استرن و ایرگون بودند ولی بعدا نیروهای ارتش اشغالگر به نام پالماه نیز به آنها پیوستند. هدف اولیه متخاصمان تحت کنترل گرفتن روستا و وادار کردن اهالی به ترک آن بود و به این ترتیب در بین ساعت 3-4 صبح حمله شروع شد.
ولی هدفی که آسان به نظر می رسید بسیار دشوارتر پدید آمد و 4 نفر از مهاجمان کشته و 32 نفر مجروح شدند. بنابر این آنها از هاگناه که ارتش اصلی صهیونیستی بود تقاضای کمک کردند. هاگناه که با نقشه اولیه این حمله مخالف بود برای تخلیه مجروحین وارد عمل شد. در این بین شاخه ضربتی هاگناه که پالماه نامیده می شد 17 نفر را بهمراه یک توپ 50 میلیمتری برای حمله مامور کرد و بعد از آن در طول یک ساعت نیروهای مقاومت در دیر یاسین از بین رفتند. پس از این سربازان مزدور پالماه دهکده را ترک کردند و گانگسترهای ایرگون و استرن که بر اثر عدم موفقیت و دادن تلفات احساس حقارت شدیدی می کردند به طور برنامه ریزی شده ای شروع به قتل عام مرد و زن و کودک در دیر یاسین کردند. شاهدان عینی گفته اند که مردان و پسران اسیر گرفته شده را بر کامیونها سوار کرده و قبل از اعدام آنها را در طول جاده جافا به مردم نشان داده به پایکوبی و سرور پرداختند. تنها به خاطر مخالفت بعضی اهالی گیوات شائول بود که این قتل عام ادامه نیافت.
دیر یاسین یکی از مستندات غیر قابل انکار از نسل کشی در تاریخ اسراییل است.
