درواه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در گویش لارستانی در جنوب ایران به پدیده‌های طبیعی دره‌مانندی که بیشتر نقش مسیل را دارد دَرواه می‌گویند. درواه (دره) یا وادی: گشادگی میان دو کوه که شامل زمینی است دراز. کشیده که غالباً رودی در آن جریان دارد ویا معبر سیل است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] درواه چان
دره بزرگی است از طرف جنوب کوخرد در جعفرآباد مؤه مهمد قرار دارد که از کوه پرِرچرچو ابتداء می‌گردد، در وسط این دره قدیمیهای کوخرد سدی ایجاد کرده‌اند که قسمتی از آب این دره به‌طرف نخلستان هایشان در منطقه کل کادی و جابر می‌برند،این سد سد جابر می‌نامند. در پشت این سد لمبیری وجود دارد بنام «لمبیر ملکی» در طول سال در لمبیر آب وجود دارد و پرندگان مختلفی و در فصلهای مختلف از سال در این لمبیر دیده می‌شوند. در طول این درواه نخلستانهای وسیعی وجود دارد. این دره از طرف مشرق «مُؤهِ مُهمَد» بمسافت ۱۰۰ متر واقع است، واز طرف کل کادی بمسافه ۵۰۰ متر قرار دارد. آنگاه به طرف شمال سرازیر می‌گردد تا اینکه به رودخانه مهران میریزد.
[ویرایش] وجه تسمیت
وجه تسمیت این درواه (دره) بنام « درواه چان » یا « درواه چُّن » از این قرار است، روایت است که در دوران بسیار دور شخصی در این درواه عمیق نخیل کاشته بوده و روزانه برای آبیاری نخلهایش به آنجا می‌رفته‌است، بعد از مدتها در آن منطقه یک «جِن» ظاهر می‌شود، این جِن با آن شخص رابطهٔ دوستی می‌بندد و هر وقتی صاحب نخل به سر نخلهایش می‌رود آن جن هم ظاهر می‌شده‌است، بنا براین این درواه « درواه جِن » نامگذاری کرده‌اند که بعدها به «درواه چان» تبدیل شده‌است، و به گویش محلی «درواه چُن» نامیده می‌شود.
[ویرایش] محدوده درواه
از شمال رودخانه مهران، از جنوب سد جابر و کوه پرِرچرچو، از مغرب جعفرآباد (مؤه مهمد)، و از مشرق به کل کادی محدود می‌گردد.
[ویرایش] منبع
- محمدیان، کوخری، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، ج2. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- نگاره‌ها از: عبدالغفار علیرضائی و محمد محمدیان.
