دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دانشکدهٔ فیزیک دانشگاه صنعتی شریف یکی از قویترین مراکز پژوهشی فیزیک در کشور است که قطب علمی فیزیک ذرات و قطب علمی کیهانشناسی نیز محسوب میشود. این دانشکده در سال ۱۳۴۶ (۱۹۶۷ میلادی) تأسیس شده است. ساختمان فعلی دانشکده از سال ۱۳۷۶ ساخته شده است و در نیمهٔ جنوبی دانشگاه قرار دارد. پیش از آن این دانشکده در ساختمانی قرار داشت که هماکنون دانشکدهٔ کامپیوتر در آن واقع است.
یکی از ویژگیهای جالب ساختمان جدید، وجود یک آونگ به طول ۱۵ متر است که از طبقهٔ پنجم ساختمان آویخته شده و انتهای آن به طبقهٔ اول میرسد. این آونگ، که در اصطلاح فیزیکی به آن آونگ فوکو میگویند، به آرامی در طول روز نوسان میکند و راستای نوسان آن، به آرامی و با آهنگ ثابتی میچرخد. سرعت این چرخش، عرض جغرافیایی شهر تهران را مشخص میکند.
در این دانشکده، دانشجویان در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری و پسادکتری مشغول به تحصیل هستند. این دانشکده هر سال حدود ۵۰ دانشجوی کارشناسی و حدود ۳۰ دانشجوی کارشناسی ارشد جذب میکند.
دانشکدهٔ فیزیک دانشگاه صنعتی شریف در حدود ۳۰ عضو هیئت علمی دارد. نام برخی از اعضای هیئت علمی این دانشکده عبارتند از:
- دکتر حسامالدین ارفعی
- دکتر فرهاد اردلان
- دکتر شاهین روحانی
- دکتر محمد اخوان
- دکتر جلال صمیمی
- دکتر محمدرضا رحیمیتبار
- دکتر وحید کریمیپور
- دکتر عباس انواری
- دکتر مهدی گلشنی
- دکتر رضا منصوری
[ویرایش] برنامهٔ مقطع کارشناسی
مقطع کارشناسی در این دانشکده مجموعاً شامل ۱۳۵ واحد است که در دستههای مختلفی ردهبندی میشوند. دروس الزامی تخصصی، که شامل درسهای اصلی رشتهٔ فیزیک میشوند شامل موارد زیر هستند:
- مکانیک تحلیلی ۱ و ۲
- الکترومغناطیس ۱ و ۲
- مکانیک کوانتومی ۱ و ۲
- ترمودینامیک و مکانیک آماری
- ریاضیفیزیک ۱
- آزمایشگاه ۳ و ۴ و ۵
- فیزیک معاصر
از نکات جالب در این برنامه، که با دیگر دانشکدههای فیزیک ایران متفاوت است، حذف شدن درسهایی چون فیزیک جدید و فیزیک ۳ و در عوض اضافه شدن درس جدیدی به نام فیزیک معاصر است.