جمهوری چهارم فرانسه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تاریخ فرانسه |
|
---|---|
تاریخ دورههای فرانسه | |
گلها | |
گلهای رومی | |
فرانکها | |
فرانسه در قرون وسطی | |
فرانسه در آغاز دوره مدرن | |
فرانسه در سده نوزدهم | |
فرانسه در دوران مدرن | |
دودمانها و حکومتها | |
مروونژیها (۷۵۱-۴۱۰) | |
کارولنژیها (۹۸۷-۷۵۱) | |
کاپتیها (۱۳۲۸-۹۸۷) | |
دودمان والواها (۱۵۸۹-۱۳۲۸) | |
دودمان بوربونها (۱۸۳۰-۱۵۸۹) | |
جمهوری اول (۱۸۰۴-۱۷۹۲) | |
مجمع ملی (۱۷۹۵-۱۷۹۲) | |
دیرکتوار (۱۷۹۹-۱۷۹۵) | |
کنسولهای فرانسه (۱۸۰۴-۱۷۹۹) | |
امپراتوری اول (۱۸۱۴-۱۸۰۴) | |
بازگشت بوربونها (۱۸۳۰-۱۸۱۴) | |
سلطنت ژوئیه (۱۸۴۸-۱۸۳۰) | |
جمهوری دوم (۱۸۵۲-۱۸۴۸) | |
امپراتوری دوم (۱۸۷۰-۱۸۵۲) | |
جمهوری سوم (۱۹۴۰-۱۹۷۰) | |
دولت ویشی (۱۹۴۴-۱۹۴۰) | |
جمهوری چهارم (۱۹۵۸-۱۹۴۶) | |
جمهوری پنجم (از ۱۹۵۸ تاکنون) | |
موضوعی | |
استانهای تاریخی فرانسه | |
تاریخ اقتصاد فرانسه | |
تاریخ نظامی فرانسه | |
تاریخ استعمارگری فرانسه | |
تاریخ هنر فرانسه | |
تاریخ ادبیات فرانسه | |
تاریخ زبان فرانسوی | |
فرهنگ فرانسه | |
گاهشمار تاریخ فرانسه | |
پروژه تاریخ فرانسه |
جمهوری چهارم رژیمی بود که میان سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ بر کشور فرانسه فرمان میراند.این نظام بازسازی جمهوری سوم فرانسه بود که تا پیش از جنگ دوم جهانی بر این کشور فرمانروا بود.بر این پایه این رژیم همان گرفتاریهای رژیم پیشین را مانند کوتاه بودن دوره وزارت و در نتیجه دشواری برنامهریزی سیاسی را با خود به همراه داشت.مردم فرانسه قانون اساسی جمهوری سوم را در ۱۳ اکتبر۱۹۴۶ بازپذیرفتند.
در این رژیم کوششهایی برای افزایش نیروی قوه مجریه به منظور پیشگیری از نااستواریها و سستیهایی به مانند پیش از جنگ انجام گرفت.ولی این بیثباتی با تغییر و دگرشهای پی در پی در دولت به چشم میخورد.هرچند که جمهوری چهارم توانست اقتصاد را رونق دهد و صنعت کشور را بازسازی کند.برجستهترین رویداد این زمان استعمارزدایی بود.
[ویرایش] استعمارزدایی
اندکی پس از استقلال هندوچین از فرانسه الجزایر دیگر مستعمره این کشور نیز سر به شورش برداشت.دولت در آغاز توانست جلوی این شورش را بگیرد،ولی افشای شکنجه که دولت و دستگاه اطلاعاتی در برخورد با شورشیان در پیش گرفته بودند آبروی دولت را برد و رسوایی بزرگی به بار آورد.با اینکه ارتش فرانسه به پیروزیهای چشمگیری در نبرد با شورشیان دست یافته بودند ولی مردم فرانسه این بحس اخلاقی را پیش میکشیدند که آیا نگه داری مستعمرهها با زور سرنیزه درست است؟
در ۱۹۵۸ که دولت اعلام کرد که با ملیگرایان الجزایری به گفتگو خواهد نشست،بیثباتی و نااستواری دولت به اوج خود رسید.نیرویهای دست راستی ارتش فرانسه به رهبری سرلشکر ژاک ماسو به شهر الجزیره تاختند و تهدید کردند که با نیروهای چترباز به پاریس خواهند تاخت مگر اینکه شارل دو گل ریاست جمهوری را برگرده گیرد.دو گل پیششرط پذیرش دولت را افزایش قدرت رئیس جمهور در قانون نوین گذارد.تغییراتی که پس از این رخ داد به پیدایش جمهوری پنجم فرانسه انجامید.
[ویرایش] نخستوزیران جمهوری چهارم
نخستوزیر | آغاز به کار | حزب |
---|---|---|
پل رامادیه | ۲۲ ژانویه, ۱۹۴۷ | حزب سوسیالیست فرانسه |
روبر شومان | ۲۴ نوامبر, ۱۹۴۷ | حزب جنبش جمهوریخواه مردم |
آندره ماری | ۲۶ ژوئیه, ۱۹۴۸ | حزب رادیکال فرانسه |
روبر شومان | ۵ سپتامبر, ۱۹۴۸ | حزب جنبش جمهوریخواه مردم |
آنری کوئیل | ۱۱ سپتامبر, ۱۹۴۸ | رادیکال |
ژرژ بیدو | ۲۸ اکتبر, ۱۹۴۹ | جنبش جمهوریخواه مردم |
آنری کوئیل | ۲ ژوئیه, ۱۹۵۰ | رادیکال |
رنه پلون | ۱۲ ژوئیه, ۱۹۵۰ | اتحادیه مقاومت سوسیالیست و دموکراتیک فرانسه |
آنری کوئیل | ۱۰ مارس, ۱۹۵۱ | رادیکال |
رنه پلون | ۱۱ آگوست, ۱۹۵۱ | اتحادیه مقاومت سوسیالیست و دموکرات |
ادگار فور | ۲۰ ژانویه, ۱۹۵۲ | رادیکال |
آنتوان پینه | ۸ مارس, ۱۹۵۲ | مرکز ملی مستقل و روستایی فرانسه |
رنه مایر | ۸ ژانویه, ۱۹۵۳ | رادیکال |
ژوزف لانیه | ۲۷ ژوئن, ۱۹۵۳ | مرکز ملی مستقل |
پیر منده فرانس | ۱۸ ژوئن, ۱۹۵۴ | رادیکال |
ادگار فور | ۲۳ فوریه, ۱۹۵۵ | رادیکال |
گوئی موله | ۳۱ ژانویه, ۱۹۵۶ | حزب سوسیالیست |
موریس بورژه منوری | ۱۲ ژوئن, ۱۹۵۷ | رادیکال |
فلی گیلار | ۶ نوامبر, ۱۹۵۷ | رادیکال |
پیر فلمیلن | ۱۳ مه, ۱۹۵۸ | جنبش جمهوریخواه |
شارل دو گل | ۱ ژوئن, ۱۹۵۸ | اتحادیه دموکرات جمهوری فرانسه |
۸ ژانویه, ۱۹۵۹ |