جعفر قلی‌خان قاجار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جعفرقلی خان قاجار یکی از برادران آغامحمد خان قاجار، سردودمان پادشاهی قاجار در ایران بود.
از میان برادران آغا محمد خان کسی که بیش از همه به او خدمت کرد جعفر قلی خان قاجار بود که در تمام مدت جنگها و سختی‌ها آغا محمد خان را یاری کرد و حتی یک بار نیز او را از اسارت رهانید. جعفر قلی خان آغا محمد خان را پدر خود میدانست و برخلاف سایر برادران آغا محمد خان هرگز با وی مخالفتی نکرده بود و بر علیه وی نشوریده بود.
پس از تاجگذاری آغا محمد خان، شاه نگرانی این را داشت که بعد از مرگش برادرانش از جمله جعفر خان برای ولیعهد او - فتحعلی خان - مشکل بوجود آورند و ایجاد دردسر کنند. بنابراین تصمیم گرفت که برادر صدیق و با اخلاص خود را از بین ببرد. وی مادر خویش را واداشت که جعفرقلی خان را که حکومت اصفهان بدو داده شده بود و راهی آنجا بود، به تهران برگرداند. آغا محمد خان به مادر قول داد که او را بیش از یک روز در تهران نگه ندارد. دو برادر در عمارت ویژه شاه با یکدیگر دیدار کردند. شاه قاجار در آنجا پس از صرف شام دستور کشتن برادر خود را داد.
[ویرایش] منابع
- پناهی سمنانی، احمد: آغا محمد خان قاجار چهره حیله گر تاریخ.
- پاکروان، امینه: آغا محمدخان قاجار.
- واتسن، گرانت: تاریخ ایران دوره قاجار.
