جشه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جشه روستای کوچکی از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. در حدود ۳۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده جشه
از شمال روستای جنگل، از جنوب خلیج فارس، از مغرب شناس، واز سمت مشرق به بندرلنگه محدود می‌گردد.
[ویرایش] جمعیت
جمعیتش در حدود ۳۰۰ نفر می‌باشد که اهل سنت واز پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای مسجد، مدرسه، خانه بهداشت، وآب چاههایش شیرین است. مردم این روستا از نژاد عرب هستند وبزبان عربی وفارسی تکلم می‌نمایند.
[ویرایش] پیشهٔ
پیشهٔ مردم روستا صید و ماهی گیری و دامداری وکشاورزی است واز این راه امرار معاش می‌کنند. از محصولات کشاورزی: خربزه، هندوانه، پیازو جمیع انواع خضروات شتوی وصیفی می‌باشد.
[ویرایش] منابع
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی به (عربى).
- محمد صدیق ، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول ، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی به (عربى).
- العصیمی ، محمد بن دخیل، «عرب فارس» ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری به (عربى).
|
|
 |
|---|---|
| ارمک | آل غلومی | بارچاه | باورد | برکه سفلین | بستانه | بندر معلم | جَشه | چاه عبدالرحمان | چاه مسلم | چمبه | حَسینه | حشم هود | حمیران | دژگان | دوآب | دیوان | روستای جنگل | سایه‌خوش | سورو | سیه تک | شناس | کنخ | کندران | گارستانه | گافرغان | گزیر | مالا | مغویه | ملو | مهتابی | مهران | مهرکان | |
