بوچیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بوچیر دهستانی از توابع بخش مرکزی شهرستان گاوبندی در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. این دهستان در هفت کیلومتری غربی روستای امیران ، و در شش کیلومتری شرقی روستای هشنیز واقع شده‌است. و در پشت کوه سنجول قرار دارد. این دهستان در سابق تحت نفوذ حکم (بنی حماد) بوده ویکی از مراکز مهم حکومتی ایشان بوده‌است.

[ویرایش] پیشینهٔ تاریخی

بوچیر روستائی است بسیار قدیمی وتاریخی ، پیشینهٔ این روستا به پیش از اسلام می‌رسد و این ده در آنزمان زرتشتی‌نشین یا (گبر) نشین بوده‌است. «بوچیر» در دوران گذشته مقر فرمانروایان «قبیله آلحمادی» بوده‌است. بنی حماد (الحمادیون) یا (الحمیدیون) در اصل از سکان نجد از بطن «جذام» هستند. شاخه‌ای از این قبیله در سال ۹۹۰ هجری قمری از نجد به منطقهٔ «العدید» در جنوب شرقی قطر منتقل شدند ودر آنجا مستقر شدند. بعد از سپری نمودن ۲۰ سال در منطقه مذکوره، در سال ۱۰۱۰ هجری قمری ودر اثر کمبود آب به بر فارس در منطقهٔ شیبکوه منتقل شدند ودر مکانی بنام (الأبدیت) ساکن شدند. بعد از مدتی به روستای «بوچیر» نقل مکان نمودند، قلعه بزرگی بنا نمودند ومقر حکم خود قرار دادند، آثار این دژ بزرگ هنوز پابرجا وباقی مانده‌است. «الحمادیون» یا «بنی حماد» تا سال ۱۲۹۸ هجری قمری بر این مناطق حکمران بودند.

[ویرایش] جمعیت

دارای ۲۷۰ خانوار و ۱۸۹۰ نفر جمعیت می‌باشد که بزبان فارسی به گویش محلی تکلم می‌نمایند. در دوران گذشته جمعیش بیشتر از ۳۸۰۰ نفر بوده‌است که بیشتر آنان از نژاد عرب بودند، در اوائل حکم رضا شاه و بر سر موضوع (کشف حجاب) تعداد زیادی از سکان بوچیر به کشور بحرین کوچیدند ودر آنجا ساکن شدند، تا امروز این افراد به (قبیلهٔ آلبوچیری) در بحرین مشهور هستند. بوچیر دارای مقاطع تحصیلی از دبستان تا دبیرستان ، بانکهای ملی ، صادرات ،برق، آب انبار (برکه) و سالن ورزشی است.

[ویرایش] آثار باستانی

بوچیر دارای آثار تاریخی فراوانی است که یکی از آنها آثار ارگی بزرگ است در جنوب دهستان، این ارگ از دوران حکمرانان بنی حماد باقی مانده‌است که به این منطقه حاکم بوده‌اند. این قلعه در ۶۰۰ متری جنوب دهستان قرار داشته‌است.

[ویرایش] کشاورزی

آب زیر زمینی اش شیرین است و محاصیل زراعتی فراوانی مانند: گوجه فرنگی ،جو و گندم، وعدس و لوبیا، و نخود، و غله کشت می‌شود، همچنین در حدود ۶۰۰ اصله نخل خرما دارد که از ثمر آن مرغوب‌ترین انواع خرما در منطقه بدست می‌آید، همچنین شغل مردم دهستان دامداری ، فلاحی و بنائی است.

[ویرایش] منابع

الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه» ، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
محمد صدیق ، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس» ، چاپ اول ، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
العصیمی ، محمد بن دخیل، «عرب فارس» ، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
حاتم ، محمد بن غریب، «تاریخ عرب الهولة» ، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.

روستاهای بخش مرکزی شهرستان گاوبندی استان هرمزگان ایران
امیران \| احشام \| بوچیر\| بمبری \| جهواز \| دشتی گاوبندی \| ستولو \| عمانیه \| فومستان \| کناردان \| گود کنار \| مهرگان \| میلکی \| هشنیز \| یُردخلف \| یُرد کوخردی\| یُرد شیطان \| یُرد خُردو \| یُرد قاسمعالی.