بهمن
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بهمن نام یازدهیمن ماه سال در تقویم ایرانی است.
در مزدیسنا زندگانی عبارت است از طی مدارج سعادت و کمال در این جهان واز پرتو آن به ساحت قدس پروردگار پیوستن در جهان دیگر. (هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از امشاسپندان) وهومن (بهمن )منش پاک ِاندیشه پاک نام یکی(اولین) از امشاسپندان می‌‌باشد.بهمن در اوستا وهومنه در پهلوی وهومن و در فارسی وهمن یا بهمن است.این واژه مرکب است از دو جزء وهو به معنی خوب و نیک ،و منه از ریشه من که در پهلوی منشن و منیتن از آن آمده است و در فارسی منش شده است. این ریشه دراوستا و فرس هخامنشی به معنی اندیشیدن و شناختن و به یاد آوردن و دریافتن است. مظهر اندیشه نیک و خرد و دانایی خداوند است.بهمن همان ایزد بزرگ است روح اشو زرتشت را به پیشگاه مزدا اهورا راهنمایی کرد.وهومن به انسان منش نیک تعلیم می‌‌دهد. گل یاسمن سفید ،رنگ سفید،خروس سفید نشا نه‌های جسمانی (زمینی) وهومن می‌‌باشد
[ویرایش] منابع
- جهان بینی اشو زرتشت -اردشیر خورشیدیان
- دانشنامهٔ مزدیسنا-جهانگیر اوشیدری
- فلسفه ایران باستان-دینشاه ایرانی
