بهرام صادقی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بهرام صادقی (1315-1363) داستان نویس مشهور معاصر و از مهمترین چهره های مکتب ادبی اصفهان در ۱۸ دی ۱۳۱۵ در نجف‌آباد چشم به جهان گشود. او تا سال 1334یعنی هنگامی که برای ادامه تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران به پایتخت سفر کرد در اصفهان می زیست .
از سن بیست سالگی هم‌زمان با تحصیل در رشتهٔ پزشکی، داستان‌هایش را در مجلات ادبی به چاپ می‌رساند. هرچند که از پسِ سی سالگی کمتر نوشت، و مجموعه داستان «سنگر و قمقمه‌های خالی»، داستان بلند «ملکوت» ( تحسین آمیز ترین و شناخته شده ترین اثراو ) و پنج شش داستان کوتاه دیگر کل آثار او را تشکیل می‌دهند؛ اما همین‌ها آن‌قدر بود که او را از بزرگ‌ترین داستان نویسان معاصر ایران بدانند. بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت.
