بطری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در زبان فارسی دری واژه بَطِری بجای باتری کاربرد دارد.

بُطری به ظرف درازقامت و گِردی گفته می‌شود که گردن آن از بدنه‌اش باریکتر باشد. جنس بطری‌ها معمولاً از شیشه یا پلاستیک و گهکاه از سفال یا سنگ است و عمومآ برای نگهداری مایعات بکار می‌روند. برخی بطری‌ها برای نگهداری مواد شوینده، شامپو، لوسیون، پاک کننده‌ها نیز بکار می‌روند. بطری‌ها بطور کلی مصارف دارویی، بهداشتی، آرایشی، شیمیایی و غذایی دارند. دهانه بطری معمولاً با یک سرپوش یا چوب‌پنبه بسته می‌شود.

معمولاً انواع بطری‌های مصرف شده را چه شیشه‌ای و چه پلاستیکی، در قسمت‌های ویژه این نوع زباله‌ها جمع آوری می‌کنند تا بازیافت شود.

نگهداری مواد غذایی در بطری شیشه‌ای یا پلاستیکی، بسیار بهداشتی تر از نگهداری آنها در ظروف سفالی یا بشکه بود و با اختراع بطری، خطر ابتلا به انواع آلودگی و میکروب کاهش یافت. بطری‌های پلاستیکی را از مواد محکمی تهیه می‌کنند که در برابر فشار، مقاوم باشند.

[ویرایش] چند نکته

بطری‌های شیشه‌ای را شیشه هم می‌نامند (برای نمونه شیشه نوشابه، شیشه شیر). در زبان عامیانه به بطری، بُطر هم گفته می‌شود.
واژه بطری از زبان‌های اروپایی به فارسی وارد شده. ریشه این واژه buttis لاتین به معنی بشکه است.
درباره بطری‌های شناور حاوی نامه از گمشدگان بر روی دریا داستان‌های زیادی گفته شده است.