بزرگان آشتیان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دکتر مصدق فـرزند میرزا هـدایت الله وزیر دفتر میرزا حسیـن، فـرزند میرزا کـاظم، فـرزند آقا محسن آشتیـانی است. پدرش از پیروان امیرکبیر و از معاریف آشتیـان و مادرش ملک تاج خانم نجم السلطنه بنیانگـذار بیمارستان نجمیه بود.وی پس از تحصـیلات مقدماتـی به پـاریـس رفـت و پس از اخـذ درجـه دکـتری حـقـوق از نوشـاتـل سویـس و بازگـشت به ایــران به مشاغلی همچـون حکـومت فـارس، وزارت دارایـی، حکـومت آذربایجـان و نمایندگی مجـلس رسیـد. پـس از مبـارزات فـراوان در ۲۹ اسفـند ۱۳۲۹ قـانـون مـلـی شـدن صنعـت نفـت را به تصـویـب رسـانید. و در سـال ۱۳۳۰ به نخـست وزیـری رسیـد. وی عـلاوه بر خـدمات شـایـان مـلـی آثـاری نـیـز دارد، مـانند کاپیـتولاسیون و ایـران، کتابی در زمینه مسایل حقـوقی به زبـان فـرانسه و ...
ایشان در سال ۱۳۴۶ در احمد آباد درگذشت.-
اقبال آشتیانی
فرزند محمد علی آشتیانی در سال ۱۲۷۷ در آشتیان متولد شد. تحصیلات خود را در دارالفنون تهران به پایان رساند و بعد از مدتی تدریس به پاریس رفت و از دانشگاه سوربن در رشته ادبیات لیسانس گـرفت. وی در سال ۱۳۰۹ به ایــران مراجـعت کـرد و در دانشسرای عـالی به تـدرس تاریـخ و جـغرافـیا پرداخـت. وی نخستیـن کسی بود کـه درس جـغرافـیای انسانی را مطـرح کـرد. وی در سال ۱۳۲۳ مجـله یادگـار را انتـشار داد نیز انجـمنی بنام «نشر آثار ایـران » را تأسیس کرد. وی سالـهای آخـر عـمر خود را با سمت نمایندگـی فرهنگ ایران در ایتالیا گذرانید و در سال ۱۳۳۴ در همـانجـا دار فـانی را وداع گـفت. پیکر او را به تـهـران انتقال دادند و در جوار حرم حضرت معصومه به خاک سپردند.آثار ایشان عبارت‌اند از:
شرح قصیده ابن سینا در احوال نفس
تصحیح «حدایق السحر فی وقایع شعر»
از وطواط
تاریخ مفصل ایران
خاندان نوبختی
تاریخ مغول
محاسن اصفهان
ترجمه کتاب سه سال در ایران نوشته دکتر فوریه
ترجمه کتاب ماموریت ژنرال گاردان
و ۳۳ اثر تالیف و تصحیح دیگر...
استاد سید جلال الدین آشتیانی
استاد علامه سید جلال آشتیانی استاد برجسته گروه فلسفه و عرفان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد و برگزیده دومین همایش چهره‌های ماندگار می‌‌باشد. این استاد فقید در سال ۱۳۰۴ شمسی در شهر آشتیان متولد شد. وی دوره ابتدائی را در دبستان خاقانی (آشتیان) به پایان رسانید و در مکتب خانه قدیم به فراگیری علوم ادبی و عربی و دینی همت گماشت و در سال ۱۳۲۳ شمسی به تشویق آیت الله میرزا ابوالقاسم دانش آشتیانی رهسپار قم شد و نزد استادانی چون مرحوم آقای صدوقی یزدی، میرزا عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی، آقا میرزا مهدی آشتیانی، شیخ فضل الله نوری و شیخ الشریعه اصفهانی کسب علم نمود و در حکمت و فلسفه حدود پنج سال به درس استاد علامه حاج سید محمد حسین طباطبایی تبریزی حاضر شد و چند سال از درس تفسیر و اصول فقه آن مرحوم استفاده کرد. از جمله آثار ایشان می‌‌توان به: هستی از نظر فلسفه و عرفان، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، شرح مفصل بر مقدمه قیصری، تحشیه بر شواهد الربوبیه، مقدمه بر اصول المعارف و ... اشاره کرد. فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران در اسفندماه ۱۳۷۶ استاد آشتیانی را به عنوان دانشمند برجسته کشور برگزید و نشان درجه یک دانش جمهوری اسلامی ایران را به وی اهدا نمود. مرحوم استاد سید جلال الدین آشتیانی را به حق یکی از بزرگ‌ترین حکما و شارحان و مورخان عظیم الشان فلسفه و عرفان نظری، خاصه مکتب وجودی ملاصدرای شیرازی دانست که با عشق و علاقه وافر، سراسر عمر پر برکت دانشگاهی خود را وقف احیای سنت حکمت الهی اسلامی - ایرانی کرد. به جرات می‌‌توان گفت که هیچ دانشمند و محقق دیگری در قرن اخیر به اندازه استاد آشتیانی از جهت تنقیح و تفسیر متون فلسفه و عرفان نظری و چاپ و انتشار آنها توفیق معرفی و انتشار این مباحث شریف را نیافته است. ارسال شده توسط : مرتضی هنرمند
