بازار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بازار در لغت ،جای داد و ستد یا بعبارتی محل تماس عرضه‌کنندگان و تقاضاکنندگان است که در اثر تقابل این دو گروه بهای کالاها تعیین می‌شود. در علم اقتصاد مفهوم بازار بسیار فراتر از مفهوم لغوی آن است. بازار به محل خاصی خلاصه نشده و لزوما دارای محل خاصی نیست برای نمونه تجارت الکترونیکی نیز به عنوان بازار مطرح می‌شود. بازار به شرایطی اطلاق می‌شود که کالاها و خدمات اقتصادی از عرضه کنندگان به تقاضا کنندگان انتقال می‌‌یابد.
ریشه واژه بازار از وهاچار پارسی میانه است که به معنی بَها-زار (محل ارائه بها و قیمت) بوده است. پسوند -زار (در پهلوی -چار) به معنی محلی است که از چیزی فراوان یافت می‌شوند. (نمونه: چمنزار، درختزار).
| بخش‌های بازار ایرانی |  |
|
تیمچه - جلوخان - چهارسو - حجره - دالان - راسته - قیصریه - کاروانسرا - میدان |
