احمدشاه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
احمدشاه (27 شعبان 1314 ه.ق. - اسفند 1308 ه.ش.) آخرین پادشاه ایران از دودمان قاجار بود.
احمد شاه در سال 1314 ه.ق. برابر با 1275 ه.ش. در شهر تهران متولد شد . او پسر ملکه جهان و محمد علی شاه بود و پس از فتح تهران و خلع پدرش ، در 12 سالگی به سلطنت رسید. تا رسیدن او به سن بلوغ ابتدا عضدالملک و سپس ناصرالملک نایب‌السلطنه بودند.
اندکی پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ و قدرت گرفتن سردار سپه به اروپا رفت. پس از آنکه سردار سپه به وفاداری به شاه سوگند خورد باز به ایران برگشت او بیش از هرچیز نگران وضع خود بود و به احوال مملکت چندان وقعی نمی‌نهاد. مهم‌ترین دغدغه‌اش حفظ مقرریی بود که از انگلستان دریافت می‌کرد. سرانجام با قدرت گرفتن سردار سپه و تحمیل خود به احمد شاه به عنوان نخست وزیر و وخامت اوضاع احمد با شاه باز به اروپا رفت هنگامی که آن‌جا بود با رای مجلس موسسانی که سردار سپه ترتیب داده بود دودمان قاجار منقرض شد.
وی در اسفندماه سال 1308 ه.ش. بر اثر ورم کلیه در محله نوئی در پاریس در گذشت.
| شاهان قاجار | |
| آقا محمد خان | فتحعلی شاه | محمد شاه | ناصرالدین شاه | مظفرالدین شاه | محمدعلی شاه | احمد شاه | |
