آنتونیو گرامشی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آنتونیو گرامشی (۱۹۳۷-۱۸۹۱). گرامشی،تئوریسین سیاسی مارکسیست،و از رهبران و بنیان‌گذاران حزب کمونیست ایتالیا.
او در سال ۱۹۲۶، برای فعالیت‌های انقلابی زندانی شد و دادگاه فاشیست او را به ۲۰ سال زندان محکوم کرد. از او آثاری در زمینهٔ تئوریزه کردن مفاهیم کلیدی همچون جرگه‌سالاری (هژمونی)، بنیان، روبنا، و جنگ فدرت به جا مانده است.
[ویرایش] زندگی
گرامشی در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط پایین، در آلس، واقع در جزیرهٔ ساردینیا،ایتالیا به دنیا آمد. در هنگام کودکی، گاهی او از مدرسه فرار می‌کرد تاکمک خرج خانواده اش نیز باشد. وی به سبب قوزی که بر پشت داشت از سوی همکلاسان و دوستانش مدام مورد آزار قرار می‌گرفت و همین باعث شد تا بیش از دیگرا ن به انزوا پناه ببرد و به مطالعهٔ تاریخ و فلسفه بپردازد.از جملهٔ آثار او می‌توان به این مختصر اشاره کرد:
- IL RISORGIMENTO
- گذشته و حال
- روشنفکران
- ماتریالیسم تاریخی
- نوشته‌های زندان
بنیتو موسولینی سیاستمدار بزرگ حزب فاشیست ایتالیا وی را مغز متفکر ایتالیا می‌شمرد و همو باعث شد تا گرامشی سالهای بسیاری را در زندان‌های رژیم فاشیستی به اسارت بگذراند.
(آنتونیو گرامشی فیلسوف مارکسیست ایتالیایی در ۱۸۹۱ به دنیا آمد. در سال ۱۹۱۲ به حزب سوسیالیست ایتالیا پیوست که از این حزب در سال ۱۹۱۹ حزب کمونیست ایتالیا سر برآورد. در سالهای پس از جنگ جهانی اول، ایتالیا عرصه کشمکشی سخت میان زحمتکشان و طبقه ی حاکم بود. تار و پود نظام بورژوازی ایتالیا در اثر جنگ گسسته شده و رخداد انقلاب نزدیک می نمود. احزاب بورژوا منفعل و عقیم بودند. در انتخابات ۱۹۱۹ کمونیستها با بیش از دو میلیون رای توانستند ۱۵۶ کرسی پارلمان را به دست آورند . اما با توجه به بحران اقتصادی که هر روزابعاد فاجعه آمیزتری به خود می‌گرفت و بر بیکاری می‌افزود کمونیستهاعملا برنامه‌ای برای تسخیر دولت و حل بحران نداشتند. در چنین فضایی بورژوای ایتالیا برای حفظ قدرت خود گروه‌های ضربت فاشیستی ایجاد و از ۱۹۲۰ به بعد بر شمار آنهاافزود. آنها به جای درمان ریشه‌ای مشکلات جامعه به کارخانه‌ها یورش برده و تولیدات کارخانه‌ها راغارت کرده و به تهیدستان می‌دادند. در واقع می‌گفتند ما به جای تئوری بافی‌های بیهوده برای حل مشکلات جامعه، فقط عمل می‌کنیم. رفته رفته در این ایام موسولینی با حمایت مستقیم بورژوازی و سپس واتیکان توانست قدرت را تصاحب کند و با تمرکز آن اسباب دیکتاتوری فاشیستها را فراهم آورد. در نهایت در سال ۱۹۲۶ به بهانه ساختگی توطئه‌ای که توسط کودک پانزده سالهای علیه جان موسولینی انجام شد؛ فاشیستها به سرکوب گسترده مخالفان خود بویژه مارکسیستها پرداختند. همه روزنامه‌های مخالف توقیف شدند. احزاب سیاسی تعطیل و رهبران آن بازداشت گردیدند. گرامشی که در آن زمان دبیرکل حزب کمونیست ایتالیا بود و باوجود تقلبات گسترده فاشیستها در انتخابات، توانسته بود به مجلس راه یابد به رغم دارا بودن مصونیت پارلمانی دستگیر و به ۲۰ سال زندان محکوم گردید. در اواخر ۱۹۳۲ به سبب بیماری اش اجازه یافت زیر نظر پلیس به درمانگاهی خصوصی منتقل شود و در پایان سال بعد ،در حالیکه وضع مزاجی اش به شدت وخیم بود، موقتا آزاد گشت . ولی در اواسط ۱۹۳۵ مجددا بازداشت و به بیمارستان زندانی در رم منتقل گردید. در ۲۲آوریل ۱۹۳۷ حکم به آزادی اش دادند. اما او دیگر توان خروج از بیمارستان زندان را نداشت. او نه تنها در این مدت تمام دندان‌های خود را از دست داده بود و به نارسایی‌های مزاجی مزمن دچار شده بود بلکه در یکی دو سال آخر محکومیتش به بیماری بی خوابی نیز گرفتار شد و گاه روزهای متوالی را تنها با چند ساعت خواب پشت سر می گذاشت . سرانجام در ۴۶سالگی در ۲۷آوریل ۱۹۳۷ تنها 5 روز بعد از آزادی در بیمارستان زندان درگذشت. از این متفکر ایتالیایی ۳۳ دفترچه مشتمل بر ۲۸۴۸ صفحه یادداشت که همگی در زندان نوشته شده به جا مانده است. مضمون اساسی یادداشتهای وی تحلیل و تعلیل تاریخ ایتالیا، جزم اندیشی در مارکسیسم، نقش جامعه مدنی و ماهیت ایدئولوژی بورژوازی ،ظهور فاشیسم در ایتالیا و سرانجام استراتژی و تاکتیک مبارزاتی است . --217.218.233.173 ۱۸:۱۷, ۲ دسامبر ۲۰۰۶ (UTC)
