Τζέιμς Μάξγουελ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ ή Ιάκωβος Μάξγουελ ήταν Σκωτσέζος φυσικός. Γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1831 και πέθανε στο Καίμπριτζ το 1879.
Υπήρξε μαθητής του Φαρανταίυ και διετέλεσε καθηγητής στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου μέχρι το 1865. Ο Μάξγουελ λίγο μετά την ανακοίνωσή του στη Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου περί της μνημειώδους ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας του, με την οποία και ανέπτυξε την υπόθεσή του περί της ταυτότητας του ηλεκτρισμού και του φωτός, αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του, στο Γκλένταιρ της Σκωτίας, όπου και αφιερώθηκε επί μια πενταετία στη μελέτη.
Στη συνέχεια ο Δούκας του Ντένβοσαϊρ, ιδρυτής του εργαστηρίου Κάβεντις, στο Πανεπιστήμιο Καίμπριτζ, του ανέθεσε την διεύθυνση του εργαστηρίου αυτού, όπου ο Μάξγουελ αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στην επιστημονική μελέτη.
Αναλύοντας τις εξωτερικές δράσεις των μαγνητών διατύπωσε την υπόθεσή του, επί της περιστροφικής κίνησης των μορίων, η οποία και συμπληρώνει επιτυχώς την ανάλογη υπόθεση που είχε διατυπώσει το 1869 ο Γουίλιαμ Τόμσον.
Ο Τζέιμς Μάξγουελ δημοσίευσε πλείστα έργα σημαντικότερα των οποίων είναι "Θεωρία της θερμότητας" (1871), "Ηλεκτρισμός και μαγνητισμός" (1873) και "Ύλη και κίνησις" (1876).
