Σήμιτες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σήμιτες θεωρούνται οι άνθρωποι που μιλούν τις σημιτικές γλώσσες. Η θεωρία της κοινής καταγωγής από την βιβλική μορφή Σημ έχει περισσότερο μυθικό χαρακτήρα. Η σημερινή επιστήμη αμφισβητεί το ότι ο όρος έχει σημασία πέραν της γλωσσολογίας.
Ο Αβραάμ θεωρούσε τον εαυτό του απόγονο του Σημ, του μεγαλύτερου γιου του Νώε. Για τον λόγο αυτό κατά την βιβλική εποχή, όλοι οι λαοί της Εγγύς Ανατολής που θεωρούνταν απόγονοι του Νώε ονομάζονταν "Γιοι του Σημ". Ο βιβλικός αυτός μύθος των "Γιων του Σημ" δεν έχει όμως σχέση με τον σημερινό όρο του "Σημίτη", ο οποίος για πρώτη φορά χρησιμοποιείται από τον γερμανό ιστορικό Λούντβιχ Σλαίτσερ το 1781.
[Επεξεργασία] Ιστορία
Οι λαοί που μιλούν σημιτικές γλώσσες προήλθαν από την αραβική χερσόνησο. Διάφοροι αποικισμοί τους έφεραν στην Μεσοποταμία, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτο και Αιθιοπία. Με τον φοινικικό αποικισμό έφθασαν μέχρι τα παράλια της δυτικής Μεσογείου.
[Επεξεργασία] Ο πολιτικός όρος
Βάση της ψευδοεπιστημονικής φυλετικής διδασκαλίας ο όρος του Σημίτη άρχισε να χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του Εβραίου. Σκοπός ήταν να συνεχιστεί το μέχρι τότε καθαρά χριστιανικό μίσος κατά των Εβραίων (δολοφονία του Ιησού) και μετά την αναγέννηση. Έτσι οι Σήμιτες ορίστηκαν φυλή, μάλιστα κατωτέρα φυλή. Το 1944 οι εθνικοσοσιαλιστές τόνισαν, ότι δεν υπολόγιζαν τους Άραβες ως Σήμιτες.
