Νικόλαος Δαμαλάς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Νικόλαος Δαμαλάς (Αθήνα 1842–1892) ήταν καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρύτανης του πανεπιστημίου για το διάστημα 1878-1879.
Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών συνέχισε τις σπουδές στα πανεπιστήμια του Έρλανγκεν, της Λειψίας και του Λονδίνου. Όταν επέστρεψε, διετέλεσε έκτακτος καθηγητής (1867) και αργότερα τακτικός (1872) στην έδρα της ερμηνευτικής της Καινής Διαθήκης. Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα σε διάφορα συνέδρια και διετέλεσε επίτροπος στην Ιερά Σύνοδο το διάστημα 1876-1877.
Έγραψε πολλά έργα, μεταξύ των οποίων και τα εξής:
- Τη δογματική διατριβή "Περί άρχων, επιστημονικών και εκκλησιαστικών της Ορθοδόξου Θεολογίας".
- "Περί των σχέσεων της Αγγλικανικής Εκκλησίας προς την Ορθόδοξον".
- "Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην".
- "Ερμηνεία εις την Καινήν Διαθήκην", τόμοι Α', Β', Γ', Δ'.
- "Ερμηνεία εις την Αποκάλυψιν".
- "Ερμηνεία εις τους Ψαλμούς".
- "Περί αρχών της Φιλοσοφίας και της σχέσεως ταύτης προς την Θεολογίαν".
