Ναμούρ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ναμούρ (Γαλλικά: Namur, Βαλλωνικά: Nameûr, Ολλανδικά: Namen) είναι η πρωτεύουσα της περιοχής της Βαλλωνίας στο νότιο Βέλγιο. Είναι επίσης η πρωτεύουσα της επαρχίας της Ναμούρ. Έχει πληθυσμό 106.767 (2005) και βρίσκεται συρροή των ποταμών Σαμπρ και Μόζα σε συντεταγμένες 50°28′Β 4°52′Α. Διαθέτει έκταση 175,69 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεγονός που της δίνει πληθυσμιακή πυκνότητα της τάξης των 607,69 κατοίκων ανά τετραγωνικό χλμ. Ο δήμος της Ναμούρ απλώνεται σε τρεις διαφορετικές περιοχές - την Εσμπέ στα βόρεια, την Κοντροζ στα νοτιοανατολικά και την Αντρ Σαμπρ ε Μεζ στα νοτιοδυτικά. Η γλώσσα που ομιλείται είναι τα Γαλλικά.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Ιστορία
Η πόλη ξεκίνησε ως σημαντικός εμπορικός καταυλισμός την εποχή των Κελτών, καταλαμβάνοντας εμπορικούς δρόμους κατά μήκος των Αρδεννών. Οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν επίσης στην περιοχή μετα την νίκη του Ιουλίου Καίσαρος επί της τοπικής φυλής των Αδουατικών.
Η Ναμούρ διακρίθηκε κατά τα διάρκεια του πρώιμου Μεσαίωνα όταν οι Μεροβίγγειοι έχτισαν ένα κάστρο στην βραχώδη προεξοχή που έβλεπε στην πόλη στη συρροή των δύο ποταμών. Τον 10ο αιώνα έγινε κομητεία. Η πόλη γνώρισε άνιση ανάπτυξη, καθώς οι κόμητες της Ναμούρ μπορούσαν να χτίσουν μόνο στην βόρεια όχθη του ποταμού Μόζα - η νότια όχθη ανήκε στους επισκόπους της Λιέγης και αναπτύχθηκε πιο αργά στην πόλη Ζαμπ (σήμερα προάστιο της Ναμούρ). Το 1262, η Ναμούρ έπεσε στα χέρια του Κόμη της Φλάνδρας, και αγοράστηκε από τον Δούκα Φίλιππο τον Καλό της Βουργουνδίας το 1421.
Αφού η Ναμούρ έγινε μέρος των Ισπανικών Κάτω Χωρών στη δεκαετία του 1640, το φρούριο της ενισχύθηκε σημαντικά. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' της Γαλλίας εισέβαλε το 1692, καταλαμβάνοντας την πόλη και προσαρτώντας την στη Γαλλία. Ο διάσημος στρατιωτικός μηχανικός του Βομπάν ξανάχτισε το φρούριο.
Η γαλλική κυριαρχία ήταν σύντομη, καθώς ο Γουλιέλμος Γ' της Οράγγης-Νασσάου κατέλαβε τη Ναμούρ μόλις τρία χρόνια αργότερα το 1695 κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Μεγάλης Συμμαχίας. Με τη Συνθήκη Μπάρριερ του 1709, οι Ολλανδοί κέρδισαν το δικαίωμα να φρουρούν τη Ναμούρ, αν και η επακόλουθη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 έδωσε τον έλεγχο των Πρώην Ισπανικών Κάτω Χωρών στον Αυστριακό Οίκο των Αψβούργων. Έτσι, ενώ οι Αυστριακοί έλεγχαν την πόλη, το φρούριο ελεγχόταν από τους Ολλανδούς. Κατά τη διάρκεια αυτή ξαναχτίστηκε.
Η Γαλλία εισέβαλλε εκ νέου το 1794, μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Η Ναμούρ προσαρτήθηκε ξανά στη Γαλλία και ένα καταπιεστικό Επαναστατικό καθεστώς της επιβλήθηκε. Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης ενσωμάτωσε το σημερινό Βέλγιο στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Το Βέλγιο αποσχίστηκε από την Ολλανδία το 1839 ως επακόλουθο της Βελγικής Επανάστασης, και η Ναμούρ συνέχισε να είναι μείζον πόλη φρούριο υπό το νέο καθεστώς. Το φρούριο ξαναχτίστηκε για άλλη μια φορά το 1887.
Η Ναμούρ ήταν μεγάλος στόχος της Γερμανικής εισβολής στο Βέλγιο το 1914, που επεδίωκε να χρησιμοποιήσει την κοιλάδα του Μόζα ως δίοδο προς τη Γαλλία. Παρόλο που είχε τη φήμη σχεδόν απόρθητου, το φρούριο έπεσε μετά από μόλις τρεις μέρες μάχης και η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς έως το τέλος του πολέμου. Η πόλη είχε λίγο διαφορετική τύχη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρισκόταν στην πρώτη γραμμή στη Μάχη των Αρδεννών του 1940 και τη Μάχη του Μπουλτζ το 1944. Η πόλη υπέστη βαριές καταστροφές και στους δύο πολέμους.
Η Ναμούρ συνέχισε να φιλοξενεί τους αλεξιπτωτιστές του Βελγικού Στρατού μέχρι την αποχώρησή τους το 1977.
[Επεξεργασία] Οικονομία
Η Ναμούρ είναι σημαντικό εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο και παράγει μηχανήματα, μέταλα και πορσελάνη. Είναι επίσης σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος καθώς βρίσκεται στον άξονα βορρά-νότου μεταξύ των Βρυξελλών και της Πόλης του Λουξεμβούργου, και στον άξονα ανατολής-δύσης μεταξύ της Λιλ και της Λιέγης. Κίνηση ποτάμιων φορτηγίδων περνά από τη μέση της πόλης κατά μήκος του ποταμού Μόζα.
[Επεξεργασία] Πολιτισμός και αξιοθέατα
Η Ναμούρ έχει αναλάβει ένα νέο ρόλο ως πρωτεύουσα της ομόσπονδης περιοχής της Βαλλωνίας. Η θέση της στην κεφαλή των Αρδεννών την έχει επίσης καταστήσει δημοφιλές τουριστικό κέντρο, με ένα καζίνο στη νότια περιφέρειά της στην αριστερή όχθη του Μόζα.
Το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της πόλης είναι το φρούριο, που σήμερα έχει αποστρατικοποιηθεί και είναι ανοιχτό στο κοινό. Το Πάσχα φιλοξενεί ένα φεστιβάλ μπύρας. Η Ναμούρ έχει επίσης ένα καθεδρικό του 18ου αιώνα αφιερωμένο στον Άγιο Αλβανό (Saint Aubain).
Ένα παράξενο έθιμο των κατοίκων της Ναμούρ είναι το ετήσιο Combat de l'Échasse d'Or (Μάχη του Χρυσού Ξυλοπόδαρου), που λαμβάνει χώρα την τρίτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Δύο ομάδες, οι Mélans και οι Avresses, ντύνονται με μεσαιωνικά ρούχα ενώ στέκονται σε ξυλοπόδαρα και μάχονται σε μία από τις κεντρικές πλατείες της πόλης.
Η Ναμούρ έχει ένα διακεκριμένο πανεπιστήμιο, το Facultés Universitaires Notre-Dame-de-la-Paix, ιδρυμένο το 1831.
