Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ (Christoph Willibald Gluck, 1714 – 1787) ήταν βοημικής καταγωγής συνθέτης όπερας.
Σε ηλικία 13 ετών εγκατέλειψε την πατρική εστία για να γίνει πλανόδιος μουσικός. Κατά βάση αυτοδίδακτος, εργάστηκε στην Πράγα και στη Βιέννη προτού καταλήξει στην Ιταλία. Εκεί γνωρίστηκε με τον συνθέτη Τζιοβάνι Μπατίστα Σαμαρτίνι, υπό την προστασία του οποίου ξεκίνησε το 1741 τη σταδιοδρομία του ως συνθέτης του λυρικού θεάτρου γνωρίζοντας πολλές και σημαντικές επιτυχίες.
Το 1752 εγκαταστάθηκε οριστικά στη Βιέννη, παντρεύτηκε μια ευκατάστατη γυναίκα και συνδέθηκε στενά με την αυτοκρατορική αυλή. Οι όπερές του αυτής της περιόδου ήταν γραμμένες στα γαλλικά ή στα ιταλικά.
Η συνεργασία του με τον λιμπρετίστα Γκαλζαμπίγκι σημάδεψε ανεξίτηλα την πορείας της όπερας ως μουσικού είδους.
Η καινοτομία του Γκλουκ ήταν να προσθέσει δράμα στην όπερα, οδηγώντας τη σε νέα ύψη. Οι πιο δημοφιλείς του όπερες είναι οι Ορφέας και Ευριδίκη (1762), Άλκηστη (1767), Ιφιγένεια εν Αυλίδι (1774) και Ιφιγένεια εν Ταύροις (1779).
Από το 1781 αφού έπαθε εγκεφαλικό, έγραψε πολύ λίγο. Τελικά το 1787 ύστερα από δεύτερο εγκεφαλικό πέθανε σε ηλικία 73 ετών.
