Ηρακλείδαι (τραγωδία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρχ. Θέατρο. Τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 417 π.Χ..
Στο έργο αυτό οι Ηρακλείδες, οι απόγονοι του Ηρακλή καταδιοκώμενοι από τον Ευρυσθέα, καταφεύγουν στην Αθήνα όπου ο Βασιλεύς* Δημοφών τους παρέχει άσυλο. Σε μάχη δε ο Ευρυσθέας συλλαμβάνεται και φονεύεται. Χαρακτηριστική του έργου σκηνή είναι η στιγμή που θυσιάζεται η παρθένος Μακαρία.
Στο έργο αυτό ο Ποιητής στιγματίζει έντονα την προς την Αθήνα αχαριστία των Δωριέων δηλαδή της Σπάρτης και του Άργους.
(*) Ένας των δέκα αρχόντων με θρησκευτικές κυρίως αρμοδιότητες.
