Έκθεση (μουσική)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έκθεση στη μορφολογία της μουσικής ονομάζεται το τμήμα εκείνο ενός έργου ή ενός μέρους έργου, στο οποίο ο συνθέτης παρουσιάζει ατόφιο το θέμα ή τα θέματα του έργου. Αν υπάρχουν δύο θέματα, το πρώτο παρουσιάζεται στη βασική τονικότητα του έργου και το δεύτερο στην τονικότητα της δεσπόζουσας, αν η βασική τονικότητα είναι μείζονα, ή στην τονικότητα της σχετικής μείζονας, αν η βασική τονικότητα είναι ελάσσονα. Χαρακτηριστικό της έκθεσης είναι η τονική σαφήνεια και σταθερότητα, που εξασφαλίζεται με το άκουσμα των κλιμάκων που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Μετά την έκθεση ακολουθεί συνήθως η ανάπτυξη, στην οποία ο συνθέτης επεξεργάζεται με ποικίλους τρόπους το θεματικό υλικό που παρουσιάστηκε στην έκθεση.
