Telekomunikacije
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Telekomunikacija (od grčke riječi tele: dalek, udaljen i latinske communicare: zajedno raditi, saopštiti) označava uopšteno svaku razmjenu informacija preko jedne određene udaljenosti ali bez materijalnog (naprimjer u obliku pisma) transporta.
Već u 18. vijeku su se koristili signali semafora i heliografa kao jedna vrsta telekomunikacije. Danas se pod pojmom telekomunikacije u užem smislu razumije razmjena podataka uz upotrebu elektrotehnike, elektronike i druge moderne tehnologije. Prve telekomunikacione službe u tom smislu bile su telegrafija i telefonija. Još prije samog nastanka modernih računara postojali su na daljinu upravljani procesi za pogon raznih mašina. Telekomunikacione službe su elementrani dio današnje infrastrukture. Zbog toga je njihov razvoj (da bi se izbjegao prostorni disparitet) zadatak društva (u praksi uglavnom zadatak države).
[izmijeni] Privreda
Firme telekomunikacione branše se dijele na:
- Firme za telekomunikacione mreže (Carrier)
- Firme za telekomunikacione usluge (Service Providern)
- Firme za proizvodnju telekomunikacione opreme (Supplier)
[izmijeni] Firme
Deset najvećih telekomunikacionih firmi na svijetu su:
- NTT, Japan
- Deutsche Telekom, Njemačka
- Verizon, SAD
- France Télécom, Francuska
- Vodafone, Velika Britanija
- NTT DoCoMo, Japan
- SBC Communications, SAD
- Telecom Italia, Italija
- British Telecom, Velika Britanija
- Telefónica, Španija
Statistika: 11/2004
Najveći proizvođači telekomunikacione opreme su:
- Alcatel
- Ericsson
- Lucent Technologies
- Motorola
- Nokia
- Nortel (prije Nortel Networks)
- Siemens
- Marconi
