Paracelsus
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Paracelsus word beskou as een van die grootste denkers in Alchemie. Hy is in 1493 gebore in Einsiedeln as die enigste kind van Wilhelm van Hohemhein. Paracelsus se groot bydrae was dat hy die beginsels van alchemie oorgedra het na die gebied van medisyne. Paracelsus word beskou as die vader van Aptekerwese en was die voorloper van homeopatie asook antisepsis, mikroskeikunde en chemoterapie. Paracelsus het die mens beskou in konteks van drie fasette nl: Die elementele, emosionele en geestelike mens. Paracelsus het voortdurend bestaande benaderings tot heling bevraagteken. Sy werke was 'n 'n geintegreergde weergawe van mediese, astrologiese en alchemiese kennis wat vermeng was met sy eie teologie. Die meees ekende werke van Paracelsus is: Astronomia magna en Philosophia magna. Paracelsus sterf in 1541.
