Cyril Ramaphosa
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Matamela Cyril Ramaphosa (gebore 17 November 1952) is 'n Suid-Afrikaanse prokureur, unie leier, aktivis, politikus en sakeman. Hy is gebore in Soweto, naby Johannesburg, in die huidige Gauteng provinsie. Terwyl Ramaphosa voorheen 'n groot figuur in Suid-Afrikaanse nasionale politiek was, het hy in die laaste paar jare 'n prominente figuur in die besigheidsgemeenskap geword.
Gerespekteer as 'n vaardige en rekeningswaardige onderhandelaar en strateeg, is Ramaphosa beter bekend vir die oprigting van die grootste en kragtigste werkersunie in Suid-Afrika - die Nasionale Unie van Mynwerkers van Suid-Afrika (NUMSA) - sowel as vir die kritieke rol wat hy gespeel het, saam met Roelf Meyer van die Nasionale Party, gedurende die onderhandelinge om 'n vreedsame einde te bring aan apartheid en om die land in die rigting te stuur van die eerste demokratiese verkiesings in April 1994.
Hy is getroud met Dr. Tshepo Motsepe, en hulle het vier kinders.
Inhoud |
[wysig] Vroeë lewe en opvoeding
Alhoewel hy die grootste deel van sy kinderjare in Soweto deurgebring het, het hy in [[1971] aan die Mphaphuli Hoërskool in Sibasa, Venda, gematrikuleer. Hy het gevolglik ook geregistreer om regte aan die Universiteit van die Noorde (Turfloop) te studeer in 1972.
Op universiteit het Ramaphosa betrokke geraak by studentepolitiek, en het by die Suid-Afrikaanse Studente Organisasie (SASO) en die Black People's Convention (BPC) aangesluit. Dit het gelei tot sy arrestasie en gevolglike solitêre aanhouding vir elf maande in 1974 ingevolge Artikel 6 van die Terrorisme wet, vir sy betrokkenheid in die organisasie van pro-Frelimo byeenkomste. In 1976 is hy weer in hegtenis geneem, en aangehou vir ses maande. Na sy vrylating het hy 'n regsklerk vir 'n Johannesburgse firma van prokureurs en het sy studies voortgesit deur die Universiteit van Suid-Afrika (UNISA), waar hy sy B.Proc graad in 1981 ontvang het.
[wysig] Politieke aktivis en unie leier
Nadat hy sy graad ontvang het, het Ramaphosa by die Raad van Unies van Suid-Afrika (CUSA) aangesluit as regsadviseur. In 1982, het CUSA gevra dat Ramaphosa 'n unie vir mynwerkers begin; die nuwe unie is gestig in dieselfde jaar, en is die Nasionale Unie van Mynwerkers (NUM) genoem. Ramaphosa is gearresteer in Lebowa, op die aanklag dat hy 'n byeenkoms in Namakgale georganiseer het, of beplan het om dit by te woon, wat verban is deur die plaaslike magistraat.
Ramaphosa is verkies as die eerste Sekretaris-Generaal van die unie, 'n posisie wat hy beklee het tot sy bedanking in Junie 1991, na sy verkiesing as die Sekretaris-Generaal van die African National Congress (ANC). Onder sy leierskap het die unie se lidmaatskap gegroei van 6 000 in 1982 tot 300,000 in 1992, wat dit beheer gegee het oor amper die helfde van die totale swart arbeidsmag in die Suid-Afrikaanse mynbedryf. As Sekretaris-Generaal het hy ook die mynwerkers in een van die grootste stakings in Suid-Afrikaanse geskiedenis gelei.
In 1985, het NUMSA weggebreek van CUSA en het gehelp in die oprigting van die Congress of South African Trade Unions (COSATU). Toe COSATU aangesluit het by die Verenigde Demokratiese Front (UDF), 'n politieke beweging teen die Nasionale Party regering van P. W. Botha, het Ramaphosa 'n leidende rol gespeel in wat bekend geword het as die Mass Democratic Movement (MDM).
Toe Nelson Mandela vrygelaat is uit die tronk, was Ramaphosa ook op die Nasionale Ontvangskomitee gewees.
[wysig] Politikus en President
Saam met sy verkiesing as die Sekretaris-Generaal van die ANC in 1991 het hy die hoof van die onderhandelingspan geword van die ANC om oor die einde van apartheids die NAsionale Party regering te onderhandel. Na die eerste werklike demokratiese verkiesings in 1994 het Ramaphosa 'n Lid van die Parlement geword; en is hy verkies as die Voorsitter van sy Grondwetlike Vergadering (Engels: Constitutional Assembly) op 24 Mei 1994 en het 'n sentrale rol gespeel in die regering van nasionale eenheid.
Nadat hy die wedloop verloor het om die President van Suid-Afrika te word het teen Thabo Mbeki, het hy bedank van sy politieke posisies in Januarie 1997 en het oorbeweeg na die private sektor, waar hy die direkteur van die Nuwe Afrika Beleggings Beperk geword het. Hy bly nog 'n Nasionale Uitvoerende Lid van die ANC.
Terwyl hy nie 'n lid van die Suid-Afrikaanse Kommunistiese Party (SAKP) is nie, het Ramaphosa verklaar dat hy 'n toegewyde sosialis is.
Die media het in 2006 gespekuleer dat Ramaphosa weereens wil aansluit by die wedloop vir die presidentskap van die ANC, voor die Algemene Verkiesing van 2009 [1]. Tog het hy verklaar dat hy nie belangstel in die presidentskap nie, en Linkse kommentators aanvaar nie die moontlikheid dat 'n Sakeman die ANC en die land lei nie.
[wysig] Sakeman
Onder andere beklee Ramaphosa huidig (2004) die posisie van die uitvoerende voorsitter van Shanduka Holdings, 'n maatskappy wat hy gestig het om deel te neem in swart ekonomiese bemagtigingstransaksies. Hy is ook voorsitter van Johnnic Holdings, Bidvest Group en die MTN Groep. Sy ander nie-uitvoerende direkteurskappe sluit in Macsteel Holdings, Alexander Forbes, Standard Bank en Medscheme.
[wysig] Ere-Doktorsgrade en toekennings
Onder andere het Ramaphosa ere-doktorsgrade ontvang van die Universiteit van KwaZulu-Natal, die Universiteit van Port Elizabeth, die Universiteit van Kaapstad, die Universiteit van die Noorde, die Universiteit van Lesotho en die Universiteit van Massachusetts. In Oktober 1991, was hy ook 'n besoekende Professor in Regte by Stanford Universiteit.
Ramaphosa het ook die Olof Palme toekenning in Stockholm in Oktober 1987 ontvang.
In 2004, is hy verkies as nommer 34 in die Top 100 Suid-Afrikaners.
[wysig] Internasionale posisies
In sy rol as sakeman is Ramaphosa 'n lid van die Coca-Cola Maatskappy se Internasionale Adviseursraad sowel as die Unilever Afrika Adviseursraad. Hy was ook die eerste adjunk-voorsitter van die Commonwealth Business Council.
Saam met die oud-president van Finland, Martti Ahtisaari, is hy aangewys as 'n inspekteur van die Ierse Republikeinse Weermag se ontwapening in Noord-Ierland. Ramaphosa sit ook op die Internasionale Kommissie van Intervensie en Staatsoewereiniteit en is die Ere-Konsul Generaal vir Ysland in Suid-Afrika.
