Federal Deposit Insurance Corporation
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), Amerika Birleşik Devletleri'nde (ABD), federal hükümet altında çalışan bağımsız bir devlet kurumudur. Büyük Buhran yıllarında çok sayıda bankanın batması sonucu 1933'te Glass-Steagall Kanunu ile kurulmuştur. Temel amacı, Amerikan finans sistemine yonelik kamu güvenini sağlamak ve korumaktır. FDIC sistemine üye bankalarda ve tasarruf kurumlarında vadesiz ve tasarruf hesaplarına yatırılan mudi başına 100,000 Amerikan Doları ve altındaki mevduatları güvence altına alır. FDIC, bankacılık sisteminin yarıdan çoğunu oluşturan 5,250 bankayı inceler ve gözetler. Bankalar, eyaletlerden veya federal hükümetten kuruluş izni alabilir. Eyaletler tarafından imtiyazlanan bankalar Federal Rezerv Sistemi'ne üye olup olmama hakkına da sahiptirler. FDIC eyaletlerden imtiyaz alıp Federal Rezerv Sistemi'ne üye olmayan bankaların birincil federal düzenleyicisidir. Ek olarak, FDIC, geri kalan bankaların ve tasarruf kurumlarının yedek gözetleyicisi konumundadır.
[değiştir] Güvence Gereklilikleri
Sisteme üye bankalar belli likidite ve rezerv şartları yerine getirmek zorundadırlar. Risk tabanlı sermaye oranlarına göre bankalar 5 guruba ayrılırlar:
- İyi derecede kapitalize olmuşlar : %10 veya daha yükseği
- Yeterli : %8 veya daha yükseği
- Az : %8'den az
- Belirgin şekilde az : %6'dan az
- Kritik seviyede az : %2'den az
Bir banka az kapitalize olmuş duruma geçerse FDIC bankaya bir uyarı verir. Oran %6'nın altına düştüğünde FDIC, yönetimi değiştirebilir ve bankayı durumu düzeltme yönünde harekete geçmeye zorlayabilir. Eğer banka kritik seviyeye gelirse FDIC bankanın iflas ettiğini ilan eder.
