Zaczarowana Dorożka
Z Wikipedii
Zaczarowana Dorożka, to wiersz K.I.Gałczyńskiego, opublikowany w tomie wierszy i poematów w 1948 roku. Wiersz, dedykowany żonie Natalii, utrzymany jest w tonie nastrojowego liryzmu i żartobliwej groteski. Odtwarza podróż zaczarowaną dorożką przez nocny Kraków. Pierwowzorem zaczarowanej dorożki był fiakier nr 13 (inne źródła podają nr 6) Jan Kaczara.
Gałczyński, przebywając w Krakowie w latach 1946-1946, lubił korzystać z tego środka lokomocji, najczęściej właśnie z dorożki Kaczary, znanego z tego, że często mówił wierszem. Zaczarowany dorożkarz, któremu wiersz Gałczyńskiego przyniósł dużą popularność, zmarł w 1980 roku. Tą samą dorożką do 1985 roku ze złotym napisem "Zaczarowana Dorożka" jeździł syn Jana Kaczary. Po wypadku komunikacyjnym (zderzenie z wartburgiem) nie powróciła już na ulice Krakowa.