William H. Daniels
Z Wikipedii
William H. Daniels (ur. 1 grudnia 1901 w Cleveland, Ohio, zm. 14 czerwca 1970 w Los Angeles), amerykański operator filmowy, laureat Oscara.
Studiował na University of Southern California w Los Angeles. Pracował w zawodzie operatora ponad 50 lat, zaczynając w epoce filmów niemych i czarno-białych. Znany był ze współpracy z reżyserem Erichem von Stroheimem i aktorką Gretą Garbo. W latach 60. zajmował się także produkcją filmową, w latach 1961-1963 kierował Amerykańskim Towarzystwem Operatorów Filmowych.
Otrzymał nagrodę Oscara w 1948 za film Miasto bez maski (ang. Naked City) w kategorii zdjęć czarno-białych. Był ponadto nominowany do Oscara trzykrotnie - w 1930 za Annę Christie (z Gretą Garbo w roli głównej), w 1958 za Kotkę na gorącym blaszanym dachu (ang. Cat on a Hot Tin Roof, w kategorii zdjęć do filmu kolorowego) oraz w 1963 za Jak zdobywano Dziki Zachód (ang. How the West Was Won).
Niektóre inne filmy:
- Symfonia zmysłów (1926)
- Mata Hari (1932)
- Grand Hotel (1932)
- Dinner at Eight (1933)
- Romeo and Juliet (1936)
- Ninotchka (1939)
- Back Street (1941)
- Girl Crazy (1943)
- Brute Force (1947)
- Pat and Mike (1952)
- Can-Can (1960)
- The Prize (1963)
- In Like Flint (1967)
