Węgiel aktywny
Z Wikipedii
Węgiel aktywny (aktywowany) - substancja składająca się głównie z węgla pierwiastkowego w formie bezpostaciowej (sadza), częściowo w postaci drobnokrystalicznego grafitu (poza węglem zawiera zwykle popiół, głównie tlenki metali alkalicznych i krzemionkę). Charakteryzuje się bardzo dużą powierzchnią w przeliczeniu na jednostkę masy (500 - 2500 m2/g), dzięki czemu jest doskonałym adsorbentem wielu związków chemicznych. (Dla porównania powierzchnia kortu tenisowego wynosi około 260 m2.)
Wielka powierzchnia właściwa węgla aktywnego jest wynikiem istnienia wewnętrznej struktury porowatej odziedziczonej w dużym stopniu po wyjściowym materiale organicznym, a rozwiniętej w procesie wygrzewania w wysokiej temperaturze przy ograniczonym dostępie powietrza. Większość porów to silnie adsorbujące mikropory oraz pełniące głównie rolę kanałów transportowych mezopory. Węgiel aktywny jest często modyfikowany (np. przez usunięcie popiołu lub impregnację związkami chemicznymi), aby zachowując swoje właściwości adsorpcyjne, mógł bardziej specyficznie pochłaniać określony składnik (np. metale ciężkie).
Znaczenie węgla aktywnego podnosi fakt, że jest to substancja nietoksyczna (nawet przy spożyciu), tania w produkcji (otrzymywana m.in. z drewna jako węgiel drzewny oraz z wielu organicznych odpadów, np. z pestek śliwek), a jednocześnie łatwa do utylizacji po zużyciu (przez spalenie). Jeżeli adsorbowane były na przykład metale ciężkie, można je łatwo odzyskać z powstałego popiołu.
Zastosowania:
- w medycynie (Carbo medicinalis) do usuwania bakterii i toksyn po zatruciu pokarmowym
- w przemyśle chemicznym jako katalizator oraz stały nośnik dla innych katalizatorów
- w technice jako składnik pochłaniaczy gazów (w filtrach papierosowych, także w lodówkach i klimatyzatorach)
- w uzdatnianiu wody (również w filtrach domowych) do usuwania śladów zanieczyszczeń.
Zobacz też: maska przeciwgazowa.
