Układ współczulny
Z Wikipedii
Układ współczulny - część autonomicznego układu nerwowego, odpawiadająca za przygotowanie organizmu do walki, bądź ucieczki. Jego wzbudzenie powoduje, że organizm gotowy jest do działania tzn.:
- wzmożone wydzielanie gęstej śliny,
- szybsza praca serca,
- zwiekszenie dostawy glukozy do mięśni i mózgu przez rozkład glikogenu w wątrobie,
- rozszerzenie źrenic,
- rozkurcz mięśnia rzęskowego oka (zwolnienie akomodacji),
- stroszenie włosów,
- wydzielanie potu na dłoniach,
- reakcja "walcz albo uciekaj"
- rozkurcz mięśnia wypieracza moczu i jednoczesny skurcz mięśnia zwieracza cewki moczowej (trzymanie moczu),
- pobudzenie nadnerczy do produkcji adrenaliny (hormonu walki),
- wzmaga skurcz mięśni gładkich
- podwyższenie cisnienia tętniczego krwi poprzez zwężenie naczyń krwionośnych,
- rozszerzenie mięśni oskrzeli w płucach.
Po zniknięciu zagrożenia, układ ten wyłącza się, a efekty jego pobudzenia są likwidowane przez układ przywspółczulny.
Zobacz też: Układ przywspółczulny
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
