Traktaty welawsko-bydgoskie
Z Wikipedii
Traktaty welawsko-bydgoskie - dwa traktaty z 1657 r.
W pierwszym zawartym w Welawie 19 września Wielki Elektor Fryderyk Wilhelm Hohenzollern zrzucił polską zwierzchność lenną i uzyskał pełną suwerenność w Prusach Książęcych oraz uzyskał prawo przemarszu wojsk przez Pomorze Gdańskie. Rzeczpospolita zmuszona ciężką sytuacją podpisała ten trakat. Bezpośrednia przyczyna: Prusy Książęce (już jako Brandenburgia-Prusy rządzone z Berlina) nie dopełniły obowiązków lennika i w czasie potopu szwedzkiego nie przyszły z pomocą zagrozonej Polsce, lecz wybrały walkę po stronie Szwedów.
W drugim zawartym w Bydgoszczy 6 listopada Rzeczpospolita zawiązała z Wielkim Elektorem wieczyste przymierze, a Fryderyk Wilhelm otrzymał w lenno ziemię bytowsko-lęborską. Po wymarciu Hohenzollernów Prusy miały wrócić do Polski. Prusy od Brandenburgii chciał odzyskać Sobieski, lecz niestety sytuacja polityczna mu to uniemożliwiła.
