Szkoła chicagowska (architektura)
Z Wikipedii
| Historia architektury: |
| < Historyzm |
| Architektura secesji |
| Czas trwania: przełom XIX i XX w. Zasięg: Europa, Ameryka |
| ... w Austrii i Europie Środkowej ... w Belgii i w Holandii ... we Francji ... w Hiszpanii ... w Niemczech ... w Polsce ... we Włoszech |
| Szkoła chicagowska |
| Modernizm > |
Szkoła chicagowska to w architekturze określenie wczesnomodernistycznych trendów w twórczości architektów działających w Chicago pod koniec XIX i na początku XX w. Wznoszone przez szkołę chicagowską budynki posiadały kubiczną bryłę z płaskim dachem, stalową strukturę, widoczną w podziale elewacji oraz obszerne przeszklenia. Ściany elewacyjne pokryte były najczęściej fabrycznie produkowaną terakotą, lecz obfitowały w ornamenty, zwłaszcza w postaci wici roślinnych.
W Europie w tym samym czasie rozwijała się architektura secesji.
[edytuj] Wybrane przykłady szkoły chicagowskiej
(Lista chronologiczna - wszystkie obiekty w Chicago)
- Mainwright Building, Adler & Sullivan, 1886-1890
- Second Leiter Building, William LeBaron Jenney, 1889-1891
- dom towarowy Carson, Pirie, Scott, Louis Sullivan, 1899-1904
[edytuj] Wybrani przedstawiciele szkoły chicagowskiej
- Dankmar Adler
- Daniel Burnham
- Louis Sullivan
