Starykoń (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Starykoń (Antiquus Caballus, Antiquus Equus, Konie, Stary Koń, Szafraniec, Zaprzaniec), herb szlachecki.
W polu czerwonym koń srebrny (siwy) kroczący w prawo, z kopytami złotymi i popręgiem czarnym wpół. W klejnocie nad topór srebrny.
- Najwcześniejsze wzmianki:
Herb z XII wieku. Wizerunek pieczętny z 1316 (Imbram z Tosznowic ze Śląska).
Herbem Starykoń posługiwały się m.in. rodziny szlacheckie: Bahłaj, Baniewicz, Barwaldski, Bliziński, Bochnar, Bogumił, Bogumiłowski, Botwinko, Brzeszko, Butwiłowski, Bystronowski, Bystrzanowski, Bystrzonowski, Chorzemicz, Chorzeński, Czartoryski, Donatkowski, Gliwicz, Gorzyczański, Grodecki, Kacperski, Kasperski, Kasprzycki, Kąkolewski, Kąkolewski, Kempski, Kępski, Kladorubi, Kliczkowski, Konklewski, Konkolewski, Kwaśniowski, Kwaśnoborski, Lednicki, Machnicki, Maj, Majewski, May, Mezwecki, Miezwiecki, Mieźwiecki, Młodziejowski, Modlnicki, Nahojewski, Nahojowski, Namowicz, Nanayko, Naswojewski, Nawlicki, Nawojewski, Nawojowski, Nowiński, Pietruski, Piotruski, Pisarzewski, Poborowski, Połujański, Regi, Regis, Siciński, Siemiuszewski, Staniewski, Strachota, Sulimierski, Sulimirski, Synowiec, Szafraniec, Szafrankiewicz, Szafrański, Tiachowski, Węnatowski, Wielogłowski, Wielopolski, Wnętowski, Wroniecki, Wroniński, Zaprzaniec, Zibulka, Żarski.
Herbem Starykoń posługuje się miasto Sucha Beskidzka
[edytuj] Linki zewnętrzne:
kąkolewscy.
