Sanhedryn
Z Wikipedii
Sanhedryn (Sanchedryn), inaczej Wysoka Rada lub Wielki Sanhedryn (hebr. Sanhedrin Ha-Gadol) był w starożytnej Judei, żydowską instytucją religijną i sądowniczą, znaną od ok. 200 roku p.n.e. Składał się z 71 członków (23 kapłanów, 23 pisarzy, czyli rabinów i 23 starszych, czyli arystokratów świeckich), głównie arystokracji saducejskiej. Od czasu Machabeuszów w skład sanhedrynu wchodzili także faryzeusze. Przewodniczącym (nasim) sanhedrynu był z urzędu arcykapłan.
Powstał prawdopodobnie już w czasach perskich, po raz pierwszy był wzmiankowany w dekrecie Antiocha III, króla Syrii.
Początkowo sanhedryn był organem doradczym przy arcykapłanie lub królu, od przejścia Judei pod administrację rzymską (6 rok n.e.) stał się najwyższym - oprócz arcykapłana - autorytetem religijnym i prawnym w kraju. Prócz Wielkiego Sanhedrynu istniało jeszcze w Judei 5 sanhedrynów okręgowych, oraz liczne sądy gminne. Po upadku Jerozolimy (70 rok n.e.) nazwę Wielkiego Sanhedrynu zachowały do 425 roku kolegia uczonych w Piśmie (rabinów).
W 2004 r. w Izraelu zainaugurował działalność nowy Sanhedryn, który znajduje się w fazie organizacji i z tego względu nie nosi nazwy Wielkiego Sanhedrynu, lecz nazwę - "Powstający Sanhedryn". Od 2005 r. jego przewodniczącym jest Rabbi Adin Even-Israel (dawniejsze nazwisko - Rabbi Adin Steinzaltz).
