RTCP

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

RTCP (ang. Real Time Control Protocol) jest protokołem sterującym wspierającym protokół RTP (ang. Real-time Transport Protocol) w transporcie danych czasu rzeczywistego takich jak np. audio czy wideo. Pozwala monitorować dostarczanie danych oraz zapewnia w ograniczonym zakresie funkcje sterujące i identyfikacyjne. Opiera się na okresowej transmisji pakietów kontrolnych do wszystkich uczestników sesji.

Spis treści

1 Zadania RTCP
2 Format pakietu RTCP
3 Warunki poprawnego funkcjonowania protokołu RTCP
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Zadania RTCP

Protokół RTCP spełnia cztery zadania:

Dostarcza zwrotnej informacji odnośnie do poprawności odebranych danych,
Przenosi stały identyfikator transportowy źródła protokołu RTP zwany nazwą kanoniczną – CNAME (zawsze niezmienny, w przeciwieństwie do identyfikatora SSRC (ang. Synchronization Source), który może zmienić wartość w przypadku wykrycia konfliktu lub restartu systemu),
Dopasowuje częstotliwość wysyłanych pakietów kontrolnych do liczby użytkowników sesji,
Opcjonalnie – przenosi zminimalizowaną informację kontrolną sesji – np. wyświetlanie identyfikatora użytkownika (nadawcy) na ekranie monitora odbiorcy pakietów.

[edytuj] Format pakietu RTCP

Poniżej wymienione zostały typy pakietów RTCP przenoszące rozmaite informacje sterujące:

SR – (ang. Sender Report) Raport nadawcy – transmisja i przyjmowanie statystyki od uczestników sesji – aktywnych nadawców,
RR – (ang. Receiver Report) Raport odbiorcy – przyjmowanie statystyki od uczestników sesji nie będących aktywnymi nadawcami oraz jako kombinacja wraz z SR – raportowanie aktywnych nadawców przy liczbie źródeł sygnału powyżej 31,
SDES – (ang. Source Description) Opis źródła – dane identyfikacyjne źródła sygnału łącznie z CNAME,
BYE – zakończenie udziału w sesji uczestnika,
APP – specyficzne funkcje aplikacji.

Każdy pakiet RTCP zaczyna się stałą częścią podobnie jak pakiety RTP. Pojedyncze pakiety RTCP grupuje się w tzw. pakiet złożony (ang. compound) RTCP wysyłany jako pakiet pojedynczy przez protokoły niższego poziomu (warstwy) np. UDP. W zasadzie nie ma ograniczeń co do ilości pojedynczych pakietów RTCP w pakiecie złożonym. Każdy z indywidualnych pakietów RTCP w pakiecie złożonym może funkcjonować jako pakiet niezależny od pakietów pozostałych, muszą być jednakże spełnione pewne warunki, aby protokół mógł funkcjonować poprawnie.

[edytuj] Warunki poprawnego funkcjonowania protokołu RTCP

Informacje statystyczne powinny być wysyłane tak często jak pozwalają na to warunki łącza, aby zwiększyć ich dokładność i wiarygodność,
Nowi odbiorcy powinni odebrać identyfikator źródła sygnału (CNAME) tak szybko jak to możliwe,
Liczba możliwych typów pakietów mogących pojawiać się jako pierwsze w pakiecie złożonym powinna być ograniczona,
Pierwszy pakiet w pakiecie złożonym musi być pakietem raportowym tzn. SR lub RR,
Pakiet SDES zawierający identyfikator źródła CNAME, musi być zawarty w każdym pakiecie złożonym. Inne informacje jakie może zawierać pakiet SDES są opcjonalne w zależności od potrzeb aplikacji (adres pocztowy, telefon, lokalizacja itp.).