Richard Brademann
Z Wikipedii
Richard Brademann (ur 17 maja 1884 w Halberstadt, zm. 20 kwietnia 1965 w Berlinie) - niemiecki architekt i działacz nazistowski.
Brademann studiował od 1903 na wydziale architektury Królewskiej Szkoły Technicznej w Charlottenburgu. W lipcu 1908 uzyskał dyplom i złożył podanie o praktykę w służbie cywilnej. W 1913 został rządowym radcą budowlanym, a w kolejnym roku objął posadę na kolei. Od 1920 pracował jako wyższy radca, kierując jednym z trzech oddziałów projektowych Deutsche Reichsbahn. W latach 1922-1939 zaprojektował wiele stacji kolejowych węzła berlińskiego, przede wszystkim przystanki S-Bahn, a także liczne transformatorownie, nastawnie i inne obiekty techniczne. Osobisty styl Brademanna był rzeczowy i klarowny, nawiązywał do modernizm, oficjalnie zwalczanego przez nazistów. Charakterystyczne klinkierowe budynki Brademanna stworzyły jednocześnie jedyny w swoim rodzaju styl jednoznacznie kojarzony z S-Bahn w Berlinie.
W 1931 Brademann wstąpił do NSDAP, a w kwietniu tegoż roku wystąpił z pismem denuncjacyjnym skierowanym przeciw członkom dyrekcji kolei pochodzenia żydowskiego lub związanych z komunistami. Po 1933 otrzymał odznaczenie Schönheit der Arbeit, jednak ze względu na żydowskie pochodzenie babki objęły go ustawy norymberskie i został wyjęty spod ich działania dzięki swoim znajomościom. Po II wojnie światowej został oczyszczony z zarzutów, jednak nie przyjęto go ponownie do słuzby państwowej. Przez kilka lat pracował przy odbudowie Jugosławii, po czym wrócił do zachodniej części Berlina, gdzie zmarł w zapomnieniu.
Spis treści |
[edytuj] Główne dzieła
[edytuj] Dworce
- Dworzec Warschauer Straße, 1922-24
- Dworzec Ausstellung (obecnie Westkreuz), 1926-28
- Dworzec Eichkamp, 1927/28
- Dworzec Berlin-Wannsee, 1927/28
- Dworzec Bornholmer Straße w Berlinie, 1929
- Dworzec Feuerbachstraße z zespołem sklepów w Berlinie, 1932-1933
- wschodnie podziemne perony dworca Potsdamer Platz w Berlinie, 1939
- podziemne perony Anhalter Bahnhof w Berlinie, 1939
[edytuj] Stacje transformatorowe, prostownikowe i zasilające
- transformatorownia Pankow, 1922-24
- transformatorownia Hermsdorf, 1922-25
- stacja prostownikowa Hennigsdorf, 1924-26
- stacja prostownikowa Tegel, 1925/26
- transformatorownia przy Saalestraße w Neukölln, 1927
- stacja zasilająca i prostownikowa Halensee, 1927/28
- stacja zasilająca i prostownikowa Markgrafendamm, 1927/28
- stacja zasilająca i prostownikowa Ebersstraße, 1927/28
- stacja prostownikowa i nastawnia Hermannstraße, 1927/28
- stacja zasilająca i prostownikowa Friedrichstraße, 1927/28
- stacja prostownikowa Niederschöneweide, 1927/28
- stacja prostownikowa Nikolassee, 1927/28
- Gleichrichterwerk Lichterfelde West, 1932/33
[edytuj] Bibliografia
- Dost, Susanne: Richard Brademann (1884-1965) - Architekt der Berliner S-Bahn, Verlag B. Neddermeyer, Berlin 2002, ISBN 3-933254-36-1
