Pijut
Z Wikipedii
Pijut (hebr. פיוט, l.mn. pijutim) - żydowska poezja religijna tworzona w średniowieczu, od około V w. przez poetów zwanych pajetanami. Powstawała w celu utrwalenia i rozpowszechniania historii żydowskiej w czasach prześladowań bizantyjskich. Swą ostateczną formę zawdzięcza poezji arabskiej; rym przyjął się dopiero w X w. Dzięki pijut nastąpiło odrodzenie języka hebrajskiego po okresie dominacji aramejskiego. Najwybitniejszymi twórcami pijutim byli Jose ben Jose, Janaj, Szlomo ibn Gabirol, Eliezer Hakallir. Wiele pijutim zostało włączonych do żydowskiej liturgii.
