Pe-8
Z Wikipedii
Pe-8 (TB-7) - ciężki samolot bombowy konstrukcji radzieckiej z okresu 2 wojny światowej.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Samolot, noszący prototypowe oznaczenie ANT-42, powstał w biurze konstrukcyjnym A. Tupolewa. Jego projektantem był W. Petlakow. Do prób zbudowano dwa egzemplarze. Trwały one od jesieni 1936 do lipca 1938. W 1939 zbudowano serię informacyjną 5 maszyn, noszących oznaczenie TB-7. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1940.
Po napaści Niemiec na ZSRR, główny nacisk położono na produkcję lżejszych bombowców, samolotów szturmowych i myśliwskich. Z tego powodu produkcję przerwano po zbudowaniu 79 samolotów TB-7, od 1942 noszących oznaczenie Pe-8.
Cały okres wojny prowadzono na nich próby w warunkach bojowych, róznego rodzaju uzbrojenia i napędu.
[edytuj] Służba
Na wyposażenie jednostek bombowych nowe samoloty weszły wiosną 1941. W pierwszych miesiącach wojny dokonały one szeregu nalotów na Berlin. Atakowały też inne cele na dalekim zapleczu przeciwnika. Wielokrotnie używano do tego celu bomb o wagomiarze 5000 kg. W 1942 samolot Pe-8 przeleciał, z delegacją rzadową, do Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i z powrotem do kraju.
[edytuj] Konstrukcja
Całkowicie metalowy, wolnonośny średniopłat z pojedynczym usterzeniem i chowanym podwoziem. Kadłub konstrukcji półskorupowej, segmentowej. Płat trójdzielny konstrukcji dźwigarowej.
[edytuj] Dane lotno-taktyczne
- Załoga - 8 osób
- Wymiary
- rozpiętość - 39,01 m
- długość - 23,59 m
- wysokość - 6,25 m
- powierzchnia nośna - 188,6 m²
- Masa
- własna - 18420 kg
- całkowita - 35000 kg
- Osiągi
- prędkość maksymalna - 410 km/h
- prędkość minimalna - 150 km/h
- pułap - 10300 m
- czas wznoszenia na 6000 m - 28 min
- zasięg - 4700 km
- Napęd - (podstawowy) cztery rzędowe 12-cylindrowe silniki AM-35A o mocy 1200 KM (883 kW) lub ACz-30B o mocy 1500 KM (1103 kW) napędzające metalowe, trójłopatowe, przestawialne śmigła typu WISz-24.
Piąty silnik montowany za kabiną załogi miał za zadanie tłoczenie powietrza do czterech pozostałych silników na dużych wysokościach, gdzie ilość tlenu potrzebnego do spalania mieszanki paliwowej jest dużo mniejsza niż na niższym pułapie. Pozwalało to temu samolotowi (jako jedynemu w tamtym okresie) na pełną manewrowość i znakomite osiągi na pułapie powyżej 10.000 m. Dzięki temu rozwiązaniu mógł on z powodzeniem dokonywać przelotów nad okupowaną przez Hitlera Europą nie obawiając się ataków niemieckich myśliwców, które na takich wysokościach osiągały mniejszą prędkość ze względu na utratę mocy silników w rozrzedzonym powietrzu.
- Uzbrojenie - 2 karabiny maszynowe SzKAS kal. 7,62 mm, 2 karabiny maszynowe UBT kal. 12,7 mm, 2 działka SzWAK kal. 20 mm, 4000 kg bomb (doraźnie 1 bomba FAB-5000NG o masie 5400 kg).
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Radzieckie samoloty wojskowe z okresu II wojny światowej | ||
|---|---|---|
| Samoloty myśliwskie | ||
| I-15 | I-153 | I-16 | MiG-1 | MiG-3 | Jak-1 | Jak-3 | Jak-7 | Jak-9 | ŁaGG-3 | Ła-5 | Ła-7 | ||
| Samoloty bombowe | ||
| Su-2 | Jak-4 | SB-2 | Ar-2 | Pe-2 | Tu-2 | Ił-4 | Jer-2 | TB-3 | Pe-8 | ||
| Samoloty szturmowe | Samoloty i szybowce transportowe | |
| Ił-2 | Ił-10 | Li-2 | Szcze-2 | G-11 | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | Samoloty szkolno - treningowe | |
| R-5 | R-10 | Po-2 | MBR-2 | Be-4 | Sz-7 | UT-1 | UT-2 | |
| Samoloty doświadczalne i prototypy | ||
| I-26 | I-28 | I-30 | I-180 | I-185 | I-250 | ITP | IS-1 | DIS | BI-1 | ANT-58 | ||
