Paszport konsularny
Z Wikipedii
Paszport konsularny - dokument, wydawany w czasch PRL obywatelom polskim, którzy mieszkali stale poza granicami Polski - był to tzw. paszport konsularny książeczkowy, podobny do zwykłych polskich paszportów, ale w czerwonej (nie w granatowej, jaką miały w tamtych czasach paszporty turystyczne) okładce. Mieszkający za granicą polski obywatel - posiadacz paszportu konsularnego, chcąc przyjechać do kraju, musiał za każdym razem starać się o wizę wjazdową do Polski (nie dotyczyło to tych posiadaczy paszportów konsularnych, którzy mieszkali w tzw "demoludach").
Osobom, które podczas przebywania za granicą straciły paszport (np. w wyniku kradzieży lub zagubienia) wydawane były paszporty konsularne blankietowe, w postaci jednokartkowego dokumentu ze zdjęciem, umożliwiające jedynie powrót do kraju.
Paszporty konsularne wydawane były w polskich placówkach konsularnych za granicą.
