Państwowa Akademia Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu
Z Wikipedii
Państwowa Akademia Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (Staatliche Akademie für Kunst und Kunstgewerbe) we Wrocławiu powstała w 1911 z przeksztacenia Wrocławskiej Akademii Sztuki i była w swym czasie — obok Bauhausu - najważniejszą akademią sztuki w Niemczech, jednak nie osiągnęła popularności tej pierwszej.
Jej pierwszym dyrektorem był Hans Poelzig, z którego inicjatywy zmieniono nazwę Akademii Sztuki najpierw na "Królewską" (Königliche), później "Państwową" (Staatliche). Siedzibą Akademii były budynki przy obecnym Placu Polskim (Kaiserin-Augusta-Platz).
Wskutek Drugiego Pruskiego Rozporządzenia Wyjątkowego (2. Preussische Notverordnung) Akademię zamknięto 1 kwietnia 1932. Po zamknięciu kontynuowano naukę w prywatnych pracowniach jeszcze przez okres około roku.
Nauczycielami byli m.in.:
- Robert Bednorz
- August Endell (od 1918 dyrektor)
- Paul Holz (od 1925)
- Alexander Kanoldt (od 1925 do 1931)
- Carlo Mense (od 1925)
- Oskar Moll (od 1918 do 1932, od 1926 dyrektor)
- Johann Molzahn (od 1928 do 1933)
- Otto Mueller (od 1919)
- Georg Muche (od 1931 do 1932, profesor malarstwa)
- Hans Poelzig (od 1900 do 1916, od 1903 jako dyrektor Akademii, od 1911 jako dyrektor Państwowej Akademii)
- Adolf Rading (od 1919 do 1923 współpracownik Augusta Endella ; od 1923 do 1932, profesor architektury)
- Hans Scharoun (od 1925 do 1932, profesor architektury)
- Oskar Schlemmer (od 1929 do 1932)
Studentami Akademii byli m.in.:
- Alexander Camaro (od 1920 do 1925)
- Johnny Friedländer (od 1928 do 1930)
- Willy Jaeckel
- Karl Schmidt-Rottluff (od 1925 do 1929)
- Emil Bartoschek
Obecnie we Wrocławiu istnieje Akademia Sztuk Pięknych zajmująca pomieszczenia po Państwowej Akademii.
