Militaryzm
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: do podzielenia na różne artykuły.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Militaryzm posiada dwa związane ze sobą znaczenia:
- jest to tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających znacznie rzeczywiste potrzeby obronne, w powiązaniu z przejmowaniem przez koła wojskowe coraz większej kontroli nad całym państwem
- jest to agresywna polityka zewnętrzna - polegająca na celowym wywoływaniu konfiktów zbrojnych lub dążenie do rozstrzygania dotychczasowych motodami siłowymi.
- militaryzm też to styl zachowania, (społeczny i socjologiczny), charakteryzujący np. dla młodego wieku chłopców bawiących się w wojnę, noszących elementy umundurowania wojskowego, itp.
Militaryzm jest często formą reakcji państwa na zagrożenie, choć często siły dążące do militaryzacji tworzą sztuczne zagrożenia lub rozdmuchują rzeczywiste do przesadnych rozmiarów aby uzasadnić nimi wydatki na zbrojenia. Militaryzacja ma często charakter samonapędzającego się mechanizmu. Pierwotne, rzeczywiste zagrożenie powoduje początkowo racjonalny rozrost wydatków na zbrojenia, co generuje wzrost potęgi politycznej przedsiębiorstw zbrojeniowych oraz samej armii. Po zniknięciu rzeczywistego zagrożenia koła militarno-zbrojeniowe wyszukują szybko nowe zagrożenia, aby uzasadnić nimi utrzymanie lub nawet wzrost wydatków na zbrojenia, co z kolei powoduje dalsze wzmacnianie wpływu tych kół na gospodarkę i politykę.
Przykładami państw zmilitaryzowanych są: Prusy za Fryderyka Wilhelma II Hohenzollerna
Faszystowskie Włochy
